ธชทายกเถราปทานที่ ๓ (๓๔๓) ว่าด้วยผลแห่งการถวายธง

พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย อปทาน เล่ม ๘ ภาค ๒ - หน้า 819

ธชทายกเถราปทานที่ ๓ (๓๔๓)

ว่าด้วยผลแห่งการถวายธง

[๓๔๕] เราเห็นความสิ้นไปแห่งอุปธิทั้ง ๓ จึงให้ยกธงขึ้นบูชา พระศาสดาพระนามว่า ติสสะ เชษฐบุรุษของโลก ผู้ประเสริฐ กว่านระ.

ด้วยกุศลกรรมที่เราทำแล้วนั้น และด้วยการตั้งจิตมั่น เราละกายมนุษย์แล้ว ได้ไปสู่สวรรค์ชั้นดาวดึงส์.

ได้เสวยรัชสมบัติในเทวโลก ๓๐๐ ครั้ง ได้เป็นพระเจ้า จักรพรรดิ ๕๐๐ ครั้ง.

และได้เป็นพระเจ้าประเทศราชอันไพบูลย์ โดยคณนานับ มิได้ เราได้เสวยกรรมของตน ที่ตนทำไว้ดีแล้วในกาลก่อน.

ในกัปที่ ๙๒ แต่กัปนี้ เราได้ทำกรรมใด ในกาลนั้น ด้วย การบูชานั้น เราไม่รู้จักทุคติเลย นี้เป็นผลแห่งการถวายธง.

วันนี้ถ้าเราปรารถนา ก็พึงเอาผ้าโขมะปกปิดแผ่นดินพร้อม ทั้งป่าและภูเขาได้ นี่เป็นผลแห่งกรรมที่เราทำในกาลนั้น.

คุณวิเศษเหล่านี้ คือ ปฏิสัมภิทา ๔ วิโมกข์ ๘ และ อภิญญา ๖ เราทำให้แจ้งชัดแล้ว คำสอนของพระพุทธเจ้า เราได้ทำเสร็จแล้ว ดังนี้.

ทราบว่า ท่านพระธชทายกเถระได้กล่าวคาถาเหล่านี้ ด้วยประการ ฉะนี้แล.

จบธชทายกเถราปทาน