ปทุมปูชกเถราปทานที่ ๗ (๓๔๗) ว่าด้วยผลแห่งพุทธบูชา

พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย อปทาน เล่ม ๘ ภาค ๒ - หน้า 823

ปทุมปูชกเถราปทานที่ ๗ (๓๔๗)

ว่าด้วยผลแห่งพุทธบูชา

[๓๔๙] มีภูเขาชื่อว่าโรมสะ อยู่ในที่ไม่ไกลภูเขาหิมวันต์ ก็เวลา นั้นพระพุทธเจ้าพระนามว่า โสภิตะ ประทับอยู่ ณ ที่แจ้ง.

เราออกจากที่อยู่มากั้นดอกบัวหลวง (บังแดด) ถวาย ครั้น กั้นอยู่วันหนึ่งแล้ว จึงกลับมาสู่ที่อยู่อีก.

ในกัปที่ ๙๑ แต่กัปนี้ เราได้บูชาพระพุทธเจ้า ด้วยดอก ไม้ใด ด้วยการบูชานั้น เราไม่รู้จักทุคติเลย นี้เป็นผลแห่ง พุทธบูชา.

คุณวิเศษเหล่านี้ คือ ปฏิสัมภิทา ๔ วิโมกข์ ๘ และ อภิญญา ๖ เราทำให้แจ้งชัดแล้ว คำสอนของพระพุทธเจ้า เราได้ทำเสร็จแล้ว ดังนี้.

ทราบว่า ท่านพระปทุมปูชกเถระได้กล่าวคาถาเหล่านั้น ด้วยประการ ฉะนี้แล.

จบปทุมปูชกเถราปทาน

จบภาณวารที่ ๑๓