ภิสมุฬาลทายกเถราปทานที่ ๓ (๓๖๓) ว่าด้วยผลแห่งการถวายเหง้ามันและรากบัว
[เล่มที่ 71] พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย อปทาน เล่ม ๘ ภาค ๒ - หน้า 839
เถราปทาน
มันทารวปุปผิยวรรคที่ ๓๗
ภิสมุฬาลทายกเถราปทานที่ ๓ (๓๖๓)
ว่าด้วยผลแห่งการถวายเหง้ามันและรากบัว
อ่านหัวข้ออื่นๆ ... [เล่มที่ 71]
พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย อปทาน เล่ม ๘ ภาค ๒ - หน้า 839
ภิสมุฬาลทายกเถราปทานที่ ๓ (๓๖๓)
ว่าด้วยผลแห่งการถวายเหง้ามันและรากบัว
[๓๖๕] พระสัมพุทธเจ้าพระนามว่า ผุสสะ ทรงรู้จบธรรม ทั้งปวง ผู้ใคร่ในวิเวก มีพระปัญญา เสด็จมาในสำนักของเรา.
เรายังจิตให้เลื่อมใสในพระองค์ชินเจ้า ผู้ประกอบด้วย
พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย อปทาน เล่ม ๘ ภาค ๒ - หน้า 840
พระมหากรุณา ได้ถือเอาเหง้ามันและรากบัวมาถวายแด่ พระพุทธเจ้าผู้ประเสริฐสุด.
ในกัปที่ ๙๒ แต่กัปนี้ เราได้ถวายเหง้ามันและรากบัวใด ในกาลนั้น ด้วยทานนั้น เราไม่รู้จักทุคติเลย นี้เป็นผลแห่ง การถวายเหง้ามันและรากบัว.
คุณวิเศษเหล่านี้ คือ ปฏิสัมภิทา ๔ วิโมกข์ ๘ และ อภิญญา ๖ เราทำให้แจ้งชัดแล้ว ดังนี้.
ทราบว่า ท่านพระภิสมุฬาลทายกเถระได้กล่าวคาถาเหล่านี้ ด้วย ประการฉะนี้แล.
จบภิสมุฬาลทายกเถราปทาน