สลฬปุปผิยเถราปทานที่ ๑๐ (๓๗๐) ว่าด้วยผลแห่งกาลบูชาด้วยดอกช้างน้าว

พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย อปทาน เล่ม ๘ ภาค ๒ - หน้า 845

สลฬปุปผิยเถราปทานที่ ๑๐ (๓๗๐)

ว่าด้วยผลแห่งกาลบูชาด้วยดอกช้างน้าว

[๓๗๒] ในกาลนั้น เราเป็นกินนรอยู่ที่ใกล้ฝั่งแม่น้ำจันทภาคา ครั้งนั้น เราได้เห็นพระพุทธเจ้าผู้ประเสริฐกว่านระเสด็จจงกรม อยู่.

เราได้เลือกเก็บดอกไม้ช้างน้าวมาถวาย แด่พระพุทธเจ้า ผู้ประเสริฐสุด พระมหาวีรเจ้าทรงสูดกลิ่นดอกช้างน้าวมีกลิ่น หอมดังดอกไม้ทิพย์.

เมื่อขณะที่เราดูอยู่นั้น พระมหาวีรสัมพุทธเจ้าพระนามว่า วิปัสสี ผู้เป็นนายกของโลก ทรงรับแล้ว ทรงสูดกลิ่น.

เรามีจิตเลื่อมใสโสมนัส ถวายบังคมพระองค์ผู้อุดมกว่า สัตว์ ประนมกรอัญชลีแล้ว กลับขึ้นสู่ภูเขาอีก.

พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย อปทาน เล่ม ๘ ภาค ๒ - หน้า 846

ในกัปที่ ๓๑ แต่กัปนี้ เราได้บูชาพระพุทธเจ้าด้วยดอกไม้ ใด ด้วยการบูชานั้น เราไม่รู้จักทุคติเลย นี้เป็นผลแห่ง พุทธบูชา.

คุณวิเศษเหล่านี้ คือ ปฏิสัมภิทา ๔ วิโมกข์ ๘ และ อภิญญา ๖ เราทำได้แจ้งชัดแล้ว คำสอนของพระพุทธเจ้า เราได้ทำเสร็จแล้ว ดังนี้.

ทราบว่า ท่านพระสลฬปุปผิยเถระได้กล่าวคาถาเหล่านี้ ด้วย ประการฉะนี้แล.

จบสลฬปุปผิยเถราปทาน

รวมอปทานที่มีในวรรคนี้ คือ

๑. มันทารวิยปุปผิยเถราปทาน ๒. กักการุปุปผิยเถราปทาน ๓. ภิสมุฬาลทายกเถราปทาน ๔. เกสรปุปผิยเถราปทาน ๕. อังโกลปุปผิยเถราปทาน ๖. กทัมพปุปผิยเถราปทาน ๗. อุททาลกปุปผิยเถราปทาน ๘. เอกจัมปกปุปผิยเถราปทาน ๙. ติมิรปุปผิยเถราปทาน ๑๐. สลฬ- ปุปผิยเถราปทาน.

และมีคาถา ๔๐ คาถา.

จบมันทารวปุปผิยวรรคที่ ๓๗