ปาฏลิปุปผิยเถราปทานที่ ๒ (๓๗๒) ว่าด้วยผลแห่งการบูชาด้วยดกแคฝอย ๓ ดอก

พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย อปทาน เล่ม ๘ ภาค ๒ - หน้า 848

ปาฏลิปุปผิยเถราปทานที่ ๒ (๓๗๒)

ว่าด้วยผลแห่งการบูชาด้วยดกแคฝอย ๓ ดอก

[๓๗๔] พระผู้มีพระภาคเจ้าพระนามว่าวิปัสสีผู้สยัมภู เป็นบุคคล ผู้เลิศ ทรงชนะมาร แวดล้อมด้วยบรรดาศิษย์ของพระองค์ เสด็จเข้าสู่พันธุมดีนคร.

เราห่อดอกแคฝอย ๓ ดอกไว้ในพก ประสงค์จะอาบน้ำ ดำเกล้า จึงได้ไปสู่ฝั่งแม่น้ำ ได้เห็นพระองค์ผู้เป็นนายกของ โลก ทรงรุ่งเรืองดังดอกราชพฤกษ์ รุ่งโรจน์ดังดวงอาทิตย์และ ดวงไฟ องอาจดังเสือโคร่งตัวประเสริฐ ทรงมีสกุลดังพญาราชสีห์ เลิศกว่าบรรดาสมณะทั้งหลาย แวดล้อมด้วยภิกษุสงฆ์ เสด็จดำเนินออกจากนครพันธุมดี.

เราเลื่อมใสในพระสุคตเจ้า ผู้ชำระมลทิน คือกิเลสพระองค์ นั้น จึงถือเอาแคฝอย ๓ ดอก มาบูชาพระพุทธเจ้าผู้ประเสริฐ สุด.

ในกัปที่ ๙๔ แต่กัปนี้ เราได้บูชาด้วยดอกไม้ใด ด้วยการ บูชานั้น เราไม่รู้จักทุคติเลย นี้เป็นผลแห่งการบูชา.

คุณวิเศษเหล่านี้ คือ ปฏิสัมภิทา ๔ วิโมกข์ ๘ และ อภิญญา ๖ เราทำให้แจ้งชัดแล้ว คำสอนของพระพุทธเจ้า เราได้ทำเสร็จแล้ว ดังนี้.

ทราบว่า ท่านพระปาฏลิปุปผิยเถระได้กล่าวคาถาเหล่านี้ ด้วย ประการฉะนี้แล.

จบปาฏลิปุปผิยเถราปทาน