มธุมังสทายกเถรปทานที่ ๔ (๔๑๔) ว่าด้วยการถวายเนื้อแช่น้ำผึ้ง

พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย อปทาน เล่ม ๙ ภาค ๑ - หน้า 16

มธุมังสทายกเถรปทานที่ ๔ (๔๑๔)

[๔] เราเป็นคนฆ่าหมูอยู่ในนครพันธุมดี เราเลือกเอาเนื้อดีๆ มาเทลงแช่น้ำผึ้ง เราได้ไป สู่ที่ประชุมสงฆ์ ถือเอาบาตรมาใบหนึ่ง เอาเนื้อ ใส่บาตรนั้นให้เต็มแล้วได้ถวายแก่พระภิกษุสงฆ์

ครั้งนั้น เราได้ถวายแก่พระสงฆ์เถระ ด้วยคิดว่า เพราะเอาเนื้อใส่บาตรให้เต็มนี้ เราจัก ได้สุขอันไพบูลย์

พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย อปทาน เล่ม ๙ ภาค ๑ - หน้า 17

เราได้เสวยสมบัติทั้งสองแล้ว อันกุศล มูลตักเตือนแล้ว เมื่อเราดำรงชีพอยู่ในภพสุดท้าย จักเผากิเลสทั้งหลายได้

เรายังจิตให้เลื่อมใสในทานนั้นแล้ว ได้ ไปยังดาวดึงสพิภพ ณ ที่นั่น เรากิน ดื่ม ได้สุข อย่างไพบูลย์

ที่มณฑป หรือโคนไม้ เรานึกถึงบุรพกรรมเสมอ ห่าฝน คือ ข้าวและน้ำ ย่อมตกลงมา เพื่อเราในครั้งนั้น

ชาตินี้เป็นครั้งสุดท้ายของเรา ภพหลัง กำลังเป็นไป ถึงในภพนี้ ข้าวและน้ำ ก็ตกลงมา เพื่อเราตลอดกาลทุกเมื่อ

เพราะมธุทานนั่นแหละ เราท่องเที่ยวไป ในภพ กำหนดรู้อาสวะทั้งปวงแล้ว เป็นผู้ไม่มี อาสวะอยู่

ในกัปที่ ๙๑ แต่กัปนี้ เราได้ให้ทานใด ด้วยทานนั้น เราไม่รู้จักทุคติเลยนี้เป็นผลแห่ง มธุทาน

เราเผากิเลสแล้ว ... คำสอนของพระพุทธเจ้า เราได้ทำเสร็จแล้ว ดังนี้.

ทราบว่า ท่านพระมธุนังสทายกเถระได้กล่าวคาถาเหล่านี้ ด้วย ประการฉะนี้แลฯ

จบทธุมังสทายกเถราปทาน.

พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย อปทาน เล่ม ๙ ภาค ๑ - หน้า 18

๔๑๔. อรรถกถามธุมังสทายกเถราปทาน

พึงทราบเรื่องราวในอุปทานที่ ๔ ดังต่อไปนี้ :-

อุปทานของท่านพระมธุมังสทายกเถระ มีคำเริ่มต้นว่า นคเร พนฺธุมติยา ดังนี้.

บรรดาบทเหล่านั้น บทว่า สูกริโก ได้แก่ ขายเนื้อสุกรเลี้ยงชีวิต บทว่า อุกฺโกฏกํ รนฺธยิตฺวา ความว่า เราต้มเนื้อไตและเนื้อปอดแล้ว แช่ ใส่ลงในเนื้อที่ผสมน้ำผึ้ง อธิบายว่า เอาเนื้อนั้นบรรจุจนเต็มบาตรแล้ว ถวาย แด่ภิกษุสงฆ์ ด้วยบุญกรรรมนั้น ในพุทธุปบาทกาลนี้ บวชแล้วจึงได้บรรลุ พระอรหัตแล.

จบอรรถกถามธุมังสทายกเถราปทาน