สกิมมัชชกเถราปทานที่ ๑ [๔๒๑] ว่าด้วยผลแห่งการกวาดลานพระศรีมหาโพธิ

พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย อปทาน เล่ม ๙ ภาค ๑ - หน้า 30

สกิงสัมมัชชกวรรคที่ ๔๓

สกิมมัชชกเถราปทานที่ ๑ [๔๒๑]

ว่าด้วยผลแห่งการกวาดลานพระศรีมหาโพธิ

[๑๑] เราได้เห็นแคฝอย ซึ่งเป็นไม้โพธิ อันอุดมของพระผู้มีพระภาคเจ้าพระนานว่าวิปัสสนา แล้วยังใจให้เลื่อมใสในไม้โพธินั้น

เราหยิบเอาไม้กวาดมากวาด (ลานโพธิ- พฤกษ์) อันเป็นที่ตั้งแห่งไม้โพธิในกาลนั้น ครั้น แล้วได้ไหว้ไม้แคฝอยซึ่งเป็นไม้โพธินั้น

เรายังจิตให้เลื่อมใสในไม้โพธินั้น ประนมกรอัญชลีเหนือเศียรเกล้า นมัสการไม้โพธินั้น แล้ว กลับไปยังกระท่อม

เราเดินนึกถึงไม้โพธิอันอุดมไปตามหน ทางสัญจร งูเหลือมซึ่งมีรูปร่างน่ากลัว มีกำลัง มาก รัดเรา

กรรมที่เราทำในเวลาใกล้จะตาย ได้ทำ ให้เรายินดีด้วยผล งูเหลือมกลืนกินร่างของเรา เรารื่นรมย์อยู่ในเทวโลก

จิตของเราไม่ขุ่นมัว บริสุทธิ์ขาวสะอาด ในกาลทุกเมื่อ ลูกศรคือความโศก ที่เป็นเหตุทำ จิตของเราให้เร่าร้อน เราไม่รู้จักมัน เลย

พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย อปทาน เล่ม ๙ ภาค ๑ - หน้า 31

เราไม่มีโรคเรื้อน ฝี โรคกลาก ลมบ้าหมู คุดทะราด หิดเปื่อย และหิดด้าน นี้ก็เป็นผล แห่งการกวาด

ความโศก ความเร่าร้อน ไม่มีในหทัยของ เรา จิตของเราตรง ไม่วอกแวก นี้เป็นผลแห่ง การกวาด

เราถึงสมาธิอีก ใจของเราเป็นธรรมชาติ บริสุทธิ์ สมาธิที่เราปรารถนาย่อมสำเร็จแก่เรา

เราไม่กำหนัดในอารมณ์เป็นที่ตั้งแห่ง ความกำหนัด ไม่ขัดเคืองในอารมณ์เป็นที่ตั้งแห่ง ความขัดเคือง และไม่หลงในอารมณ์ เป็นที่ตั้ง แห่งความหลง นี้เป็นผลแห่งการกวาด

ในกัปที่ ๙๑ แต่กัปนี้เราได้ทำกรรนใดใน กาลนั้น ด้วยกรรมนั้นเราไม่รู้จักทุคติเลย นี้เป็น ผลแห่งการกวาค

เราเผากิเลสทั้งหลายแล้ว ... คำสอน ของพระพุทธเจ้า เราได้ทำสำเร็จแล้ว ดังนี้.

ทราบว่า ท่านพระสกิงสัมมัชชกเถระได้ภาษิตคาถาเหล่านี้ ด้วย ประการฉะนี้แล.

จบสกิงสัมมัชชกเถราปทาน