โกรัณฑปุปผิยเถราปทานที่ ๕ (๔๒๕) ว่าด้วยผลแห่งการถวายหงอนไก่
[เล่มที่ 72] พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย อปทาน เล่ม ๙ ภาค ๑ - หน้า 39
เถราปทาน
สกิงสัมมัชชกวรรคที่ ๔๓
โกรัณฑปุปผิยเถราปทานที่ ๕ (๔๒๕)
ว่าด้วยผลแห่งการถวายหงอนไก่
อ่านหัวข้ออื่นๆ ... [เล่มที่ 72]
พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย อปทาน เล่ม ๙ ภาค ๑ - หน้า 39
โกรัณฑปุปผิยเถราปทานที่ ๕ (๔๒๕)
ว่าด้วยผลแห่งการถวายหงอนไก่
[๑๕] เมื่อก่อน เรากับบิดาและปู่ เลี้ยง ชีพด้วยการฆ่าปศุสัตว์ กุศลกรรมของเราไม่มี
ใกล้กับที่อยู่ของเรา พระพุทธเจ้าผู้นำ ชั้นเลิศของโลก พระนามว่าติสสะ ผู้มีพระปัญญา จักษุ ได้ทรงแสดงรอยพระบาทไว้ ๓ รอย เพื่อ อนุเคราะห์
ก็เราได้เห็นรอยพระบาทของพระศาสดา พระนามว่าติสสะ ที่พระองค์ทรงเหยียบไว้ เป็น ผู้ร่าเริงมีจิตยินดี ยังจิตให้เลื่อมใสในรอยพระบาท เราเห็นต้นหงอนไก่ ที่ขึ้นมาจากแผ่นดิน มีดอกบานแล้ว จึงเด็ดมาพร้อมทั้งยอด บูชารอย พระบาทอันประเสริฐสุด
เพราะกรรมที่เราได้ทำไว้ดีแล้วนั้น และ เพราะครามตั้งเจตนาไว้ เราละร่างมนุษย์แล้ว ไปสู่ดาวดึงสพิภพ
เราเข้าถึงกำเนิดใดๆ คือ เป็นเทวดาหรือ มนุษย์ในกำเนิดนั้นๆ เรามีผิวกายเหมือนสีดอก หงอนไก่ มีรัศมีมีเป็นแดนซ่านออกจากตน
ในกัปที่ ๙๒ แต่กัปนี้ เราได้ทำกรรมใด ในกาลนั้น ด้วยกรรมนั้น เราไม่รู้จักทุคติเลย นี้เป็นผลแห่งการบูชารอยพระพุทธบาท