ฆฏมัณฑทายกเถราปทานที่ ๖ (๔๒๖) ว่าด้วยผลแห่งการถวายเปรียง

พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย อปทาน เล่ม ๙ ภาค ๑ - หน้า 40

ฆฏมัณฑทายกเถราปทานที่ ๖ (๔๒๖)

ว่าด้วยผลแห่งการถวายเปรียง

[๑๖] พระผู้มีพระภาคเจ้าผู้มีเหตุอันทรง ดำริดีแล้ว เป็นเชษฐบุรุษของโลก ประเสริฐ กว่านรชน เสด็จเข้าไปสู่ป่าใหญ่ ถูกอาพาธอัน เกิดแต่ลมเบียดเบียน

เราเห็นแล้ว จึงทำจิตให้เลื่อมใส นำเอา ขี้ตะกอนเปรียงเข้าไปถวาย เพราะเราได้กระทำ กุศลกรรมและได้บูชาพระพุทธเจ้าเนืองๆ แม่น้ำ คงคาชื่อภาคีรีสีห์

มหาสมุทรทั้ง ๘ และพื้นปฐพีที่น่ากลัว ซึ่งจะประมาณมิได้ นับไม่ถ้วนนี้ ย่อมสำเร็จเป็น เปรียงขึ้นได้สำหรับเรา

น้ำผึ้ง น้ำตาลกรวด ดังจะรู้ความดำริ ของเรา เกิดขึ้น ต้นไม้ที่งอกขึ้นแต่แผ่นดินใน

พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย อปทาน เล่ม ๙ ภาค ๑ - หน้า 41

ทิศทั้ง ๔ ดังจะรู้ความดำริของเรา ย่อมเกิดเป็น ต้นกัลปพฤกษ์ขึ้น

เราได้เป็นจอมเทวดาเสวยราชสมบัติใน เทวโลก ๕๐ ครั้ง ได้เป็นพระเจ้าจักรพรรดิ ๕๑ ครั้ง ได้เป็นพระเจ้าประเทศราอันไพบูลย์ โดย คณนานับไม่ถ้วน

ในกัปที่ ๙๔ แต่กัปนี้ เราได้ให้ทานใด ในกาลนั้น ด้วยทานนั้น เราไม่รู้จักทุคติเลย นี้เป็นผลแห่งขี้ตะกอนเปรียง

เราเผากิเลสทั้งหลายแล้ว ... คำสอน ของพระพุทธเจ้า เราได้ทำเสร็จแล้ว ดังนี้.

ทราบว่า ท่านพระฆฏมัณฑทายกเถระได้ภาษิตคาถาเหล่านี้ ด้วย ประการฉะนี้แล.

จบฆฏมัณฑทายกเถราปทาน