ลพุชผลทายกเถราปทานที่ ๗ (๔๖๗) ว่าด้วยผลแห่งการถวายขนุนสํามะลอ

พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย อปทาน เล่ม ๙ ภาค ๑ - หน้า 92

ลพุชผลทายกเถราปทานที่ ๗ (๔๖๗)

ว่าด้วยผลแห่งการถวายขนุนสำมะลอ

[๕๗] ครั้งนั้น เราเป็นคนเฝ้าสวนอยู่ ในพระนครพันธุมดี ได้เห็นพระพุทธเจ้าผู้ปราศ- จากกิเลสธุลี เสด็จเหาะไปในอากาศ

เราได้หยิบเอาผลขนุนสำมะลอถวายแด่ พระพุทธเจ้าผู้ประเสริฐสุด พระพุทธเจ้าผู้มีพระ ยศใหญ่ให้เกิดควานปลื้มใจแก่เรา นำความสุขมา ให้ในปัจจุบัน ประทับอยู่ในอากาศนั้นเอง ได้ ทรงรับประเคน

เราถวายผลไม้แด่พระพุทธเจ้าด้วยใจอัน เลื่อมใสแล้ว ได้ประสบปีติอันไพบูลย์ เป็นสุข. ยอดเยี่ยมในครั้งนั้น รัตนะเกิดขึ้นแก่เราผู้เกิด ในที่นั้นๆ

ในกัปที่ ๙๑ แต่กัปนี้ เราได้ถวายผลไม้ ใดในกาลนั้น ด้วยทานนั้น เราไม่รู้จักทุคติเลย นี้เป็นผลแต่งการถวายผลไม้

เราเผากิเลสทั้งหลายแล้ว ... คำสอน ของพระพุทธเจ้าเราได้ทำเสร็จแล้ว ดังนี้.

ทราบว่า ท่านพระลพุชผลทายกเถระได้ภาษิตคาถาเหล่านี้ ด้วย ประการฉะนี้แล.

จบลพุชผลทายกเถราปทาน