นฬกุฏิกทายกเถราปทานที่ ๙ (๔๙๙) ว่าด้วยผลแห่งการสร้างกุฏิไม้อ้อ

พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย อปทาน เล่ม ๙ ภาค ๑ - หน้า 163

นฬกุฏิกทายกเถราปทานที่ ๙ (๔๙๙)

ว่าด้วยผลแห่งการสร้างกุฏิไม้อ้อ

[๘๙] ในที่ไม่ไกลภูเขาหิมวันต์ มีภูเขา ลูกหนึ่งชื่อหาริกะ ครั้งนั้นพระสยัมภูพระนามว่า นารทะ ประทับอยู่ใกล้ต้น

เราทำเรือนไม้อ้อแล้วมุงด้วยหญ้า เราได้ ชำระที่จงกรมถวายพระสยัมภู

ด้วยกรรมที่ได้ทำดีแล้ว และด้วยการ ตั้งเจตน์จำนงไว้ เราละร่างมนุษย์แล้วได้ไปสวรรค์ ชั้นดาวดึงส์

พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย อปทาน เล่ม ๙ ภาค ๑ - หน้า 164

ณ ดาวดึงส์นั้น วิมานของเราสูง ๖๐ โยชน์ กว้าง ๓๐ โยชน์ อันบุญกรรมเนรมิตขึ้นอย่างสวย งาม เพราะกุฎีไม้อ้อ

เรารื่นรมย์อยู่ในเทวโลก ๑๔ กัป ได้ เสวยราชสมบัติในเทวโลก ๗๑ ครั้ง

ได้เป็นพระเจ้าจักรพรรดิ ๓๔ ครั้ง และ ได้เป็นพระเจ้าประเทศราชอันไพบูลย์ โดยคณนา นับไม่ถ้วน

เราขึ้นปราสาทคือธรรมแล้ว เข้าสู่เรือน อันว่างเปล่า อยู่ในศาสนาของพระศากยบุตรตาม ปรารถนา

ในกัปที่ ๓๑ แต่กัปนี้ เราได้ทำกรรมใด ในกาลนั้น ด้วยกรรมนั้น เราไม่รู้จักทุคติเลย นี้ เป็นผลแห่งกุฎีไม้อ้อ

เราเผากิเลสทั้งหลายแล้ว ... คำสอน ของพระพุทธเจ้าเราได้ทำเสร็จแล้ว ดังนี้.

ทราบว่า ท่านพระนฬกุฏิกทายกเถระได้ภาษิตคาถาเหล่านี้ ด้วย ประการฉะนี้แล.

จบนฬกุฏิกทายกเถราปทาน