กุฏชปุปผิยเถราปทานที่ ๗ (๕๑๗) ว่าด้วยผลแห่งการถวายดอกอัญชันเขียว

พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย อปทาน เล่ม ๙ ภาค ๑ - หน้า 186

กุฏชปุปผิยเถราปทานที่ ๗ (๕๑๗)

ว่าด้วยผลแห่งการถวายดอกอัญชันเขียว

[๑๐๗] ในที่ไม่ไกลภูเขาหิมวันต์ มี ภูเขาลูกหนึ่งชื่อว่า อัจจละ พระพุทธเจ้าพระนามว่า สุทัสสนะ ประทับอยู่ที่ซอกเขา

เราถือดอกไม้ที่เกิดในป่าหิมพานต์ เหาะ ขึ้นอากาศที่นั้น เราได้เห็นพระพุทธเจ้าผู้ข้าม พ้นโอฆะ ไม่มีอาสวะ

ครั้งนั้นเราถือเอาดอกอัญชันเขียวจบ เหนือเศียรเกล้าแล้ว บูชาแด่พระสยัมภูพุทธเจ้า ผู้แสวงหาประโยชน์ใหญ่

ในกัปที่ ๓๑ แต่กัปนี้ เราได้เอาดอกไม้ ใดบูชา ด้วยการบูชานั้น เราไม่รู้จักทุคติเลย นี้ เป็นผลแห่งพุทธบูชา

เราเผากิเลสทั้งหลายแล้ว.. คำสอน ของพระพุทธเจ้าเราได้ทำเสร็จแล้ว ดังนี้.

ทราบว่า ท่านพระกุฏชปุปผิยเถระได้ภาษิตคาถาเหล่านี้ ด้วยประ การฉะนี้แล.

จบกุฏชปุปผิยเถราปทาน