สลฬปุปผิกาเถรีอปทานที่ ๒ (๑๒) ผลของการถวายดอกช้างน้าว

พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย อปทาน เล่ม ๙ ภาค ๑ - หน้า 527

สลฬปุปผิกาเถรีอปทานที่ ๒ (๑๒)

ผลของการถวายดอกช้างน้าว

[๑๕๒] ครั้งนั้น ดิฉันเกิดเป็นนางกินรี อยู่ที่ใกล้ฝั่งแม่น้ำจันทภาคา ดิฉันได้พบพระนราสภผู้เป็นเทพของทวยเทพ กำลังเสด็จจงกรม อยู่

ดิฉันได้เลือกเก็บดอกไม้ช้างน้าวมาถวาย แด่พระพุทธเจ้าผู้ประเสริฐสุด พระมหาวีรเจ้าทรงดมกลิ่นดอกไม้ช้างน้าว ซึ่งมีกลิ่นเหมือนทิพย์

พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย อปทาน เล่ม ๙ ภาค ๑ - หน้า 528

พระมหาวีระผู้นำโลกพระนามว่าวิปัสสี สัมพุทธเจ้าทรงรับแล้ว ได้ทรงดมกลิ่น ในเมื่อ ดิฉันมองดูอยู่ในครั้งนั้น ดิฉันประนมอัญชลี ถวายบังคม พระพุทธองค์ผู้อุดมกว่าสัตว์สองเท้า ทำจิตของตนให้เลื่อมใส ต่อจากนั้น ก็ได้เดินขึ้น

ในกัปที่ ๙๑ แต่กัปนี้ ดิฉันได้ถวาย ดอกไม้ใดในกาลนั้น ด้วยการถวายดอกไม้นั้น ดิฉันไม่รู้จักทุคติเลย นี้เป็นผลแห่งพุทะบูชา

ดิฉันเผากิเลสทั้งหลายแล้ว ... คำสอน ของพระพุทธเจ้า ดิฉันได้ทำเสร็จแล้ว.

ทราบว่า ท่านพระสลฬปุปผิกาภิกษุณีได้กล่าวคาถาเหล่านี้ ด้วย ประการฉะนี้แล.

จบสลฬปุปผิกาเถรีอปาน.