ชีวิตนี้ - น้อยนัก.
ชีวิตนี้น้อยนัก สั้นนัก รวดเร็วนัก แต่ผู้ประมาทย่อมมองว่า ยาวนาน ชีวิตน้อยนี้ มีเวลาเพื่อสิ่งใด ผู้ไม่ประมาทย่อมเปลี่ยนแปรชีวิตน้อยนี้ ให้เป็นพลังแห่งการเรียนรู้ ชีวิตและความจริง ทุกๆ ขณะ ชีวิตน้อยนี้ของท่านเล่า จักปล่อยให้ผ่านไป เพื่อสิ่งใดกัน
จาก "ธรรมานุภาพ"
โดย "มูลนิธิอภิธรรมมหาธาตุวิทยาลัย"
อ่านรายละเอียดจาก..
อรกานุสาสนีสูตร อังคุตตรนิกาย สัตตกนิบาย ข้อที่ ๗๑ เล่มที่ ๒๒
ขอนอบน้อมแด่พระรัตนตรัย
เรื่อง ความเห็นของมารและพระพุทธเจ้าในเรื่องอายุ
[เล่มที่ 25] พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย สคาถวรรค เล่ม ๑ ภาค ๒ - หน้าที่ 26
๙. ปฐมอายุสูตร
ว่าด้วยอายุน้อย
[๔๔๐] ข้าพเจ้าได้สดับมาแล้วอย่างนี้ :-
สมัยหนึ่ง พระผู้มีพระภาคเจ้าประทับ อยู่ ณ พระวิหารเวฬุวัน อันเป็นสถานที่พระราชทานเหยื่อแก่กระแต กรุงราชคฤห์ ณ ที่นั้น พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสเรียกภิกษุทั้งหลายว่า ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ดังนี้. ภิกษุเหล่านั้นทูลรับพระดำรัสพระผู้มีพระภาคเจ้าแล้ว.
พระผู้มีพระภาคเจ้าได้ตรัสว่า ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย อายุของมนุษย์ทั้งหลายนี้น้อยนัก จำต้องไปสู่สัมปรายภพ ควรทำกุศล ควรประพฤติพรหมจรรย์ สัตว์ผู้เกิดมาแล้วจะไม่ตายไม่มี ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย คนที่เป็นอยู่นาน ย่อมเป็นอยู่ได้เพียงร้อยปี หรือจะอยู่เกินไปได้บ้าง ก็มีน้อย
[๔๔๑] ครั้งนั้น มารผู้มีบาปได้เข้าไปเฝ้าพระผู้มีพระภาคเจ้า แล้วได้กราบทูลพระผู้มีพระภาคเจ้าด้วยคาถาว่า อายุของมนุษย์ทั้งหลายยืนยาว คนดีไม่ควรดูหมิ่นอายุนั้นเลย ควรประพฤติดุจเด็กอ่อนที่เอาแต่กินนม ฉะนั้น ไม่มีมัจจุมาดอก
[๔๔๒] ครั้งนั้น พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงทราบว่า นี่มารผู้มีบาปจึงได้ตรัสกะมารผู้มีบาปด้วยพระคาถาว่า อายุของมนุษย์ทั้งหลายน้อย คนดีควรดูหมิ่นอายุนั้นเสีย ควรประพฤติดุจคนที่ถูกไฟไหม้ศีรษะ ฉะนั้น การที่มัจจุไม่เมา จะไม่มีเลย
ครั้งนั้น มารผู้มีบาป เป็นทุกข์เสียใจว่า พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงรู้จักเรา พระสุคตทรงรู้จักเรา ดังนี้ จึงได้อันตรธานไปในที่นั้นแล
ขออุทิศกุศลให้สรรพสัตว์
ขออนุโมทนาครับ
เรียนถามครับว่า มารผู้มีบาปที่เข้าไปเฝ้าพระพุทธเจ้านั้น จะเป็นมารที่มีตัวตน เทพที่ประพฤติชั่วหรือคนที่ไม่ศรัทธาในพระพุทธองค์ ได้หรือไม่ครับ
คนที่ขัดขวางการทำความดีของคนอื่นเรียกว่ามาร มารมี ๕ อย่าง
๑. กิเลสมาร
๒. อภิสังขารมาร
๓. เทพบุตรมาร
๔. ขันธมาร
๕. มัจจุมาร