แผลที่ถูกหอก ๓๐๐ เล่มทิ่มแทง
จิตที่อบรมในขั้นแรกๆ สติเกิดบ้างไม่เกิดบ้าง ไม่มีพละพอที่จะคั่นกระแสของอกุศลในทุกขณะได้ทั้งๆ ที่ก็ระลึกได้ว่านี่เป็น "อกุศล" แต่กำลังของอกุศลที่สั่งสม ช่างมีกำลังรุนแรงเหลือเกิน การที่ต้องรับวิบากกรรมทางทวารทั้ง ๕ นี้ ถ้าไม่ประจักษ์ถึงโทษภัย ก็ยังไม่อาจหน่ายได้จริงๆ เช่น การที่เห็นในสิ่งบางสิ่ง แล้วหลงลืมสติไป เกิดอกุศล แต่พอสติเกิดระลึกสภาพอกุศลนั้นแล้ว ก็ไม่อาจจะต้านทานกำลังของอกุศลนั้นได้เลย ทั้งๆ ที่ก็รู้ว่าไม่ดี คือ มันเกิดกับผมนะครับ เกิดกับแผลทั้ง ๖ ทวารนี้ ทวารนั้นบ้าง ทวารนี้บ้าง ถูกอกุศลที่เป็นเหมือนหอกแทงแล้วแทงอีก จึงอยากทราบว่าที่เล่ามานี้ เกิดกับทุกท่านบ้างหรือไม่ครับ นี่พอจะเป็นขั้นแรกที่ทำให้รู้ว่า อกุศลที่มีนั้นหมักดองมากแค่ไหน และที่ไม่รู้อีกมากแค่ไหนได้ไหม ท่านผู้ที่เคยเป็นเช่นนี้ ช่วยชี้แนะด้วยครับ
ต้องถูกแทงไปจนกว่าจะชิน จนกว่าจะเห็นว่าเป็นธรรม เมื่อนั้นจะไม่หวั่นไหว
ขอนอบน้อมแด่พระรัตนตรัย
การอบรมเจริญสติปัฏฐานที่ถูกต้องนั้น ต้องมีความเข้าใจเบื้องต้นว่า ธรรมทั้งหลายเป็นอนัตตา ปัญญาที่เพิ่งเริ่มฟังเรื่องสภาพธัมมะที่มีจริงในขณะนี้ว่าเป็นธรรมไม่ใช่เราไม่ได้หมายความว่าจะไปทำให้ไม่มีกิเลสเกิดขึ้น เป็นไปไม่ได้ ปัญญาขั้นการฟังหรือแม้สติเกิดก็ตาม ก็ไม่ได้ทำอะไรกิเลสเลย ที่เป็นอนุสัยนอนเนื่องอยู่ในสันดาน (อนุสัยกิเลสจะละได้ด้วยมรรคจิต) ดังนั้น ต้องมั่นคงว่าทุกอย่างเป็นธรรม แม้กิเลสก็เป็นธรรม ถ้ากิเลสไม่เกิด จะรู้และจะละความยึดถือว่ากิเลสเป็นธรรมได้อย่างไร ก็ยังเป็นตัวเราที่มีกิเลส เป็นเราที่โกรธและก็เดือดร้อนกับความโกรธหรือกิเลสที่เกิดขึ้นเพราะไม่มั่นคงว่าเป็นธรรม แต่ก็เป็นธรรมในเมื่อเป็นปัญญาขั้นการฟังเท่านั้น ก็ย่อมหวั่นไหวไปกับกิเลสที่เกิดขึ้น แต่เมื่อปัญญามีกำลัง สติก็เกิดรู้ทั่วในสภาพธัมมะที่เกิด ทาง ตา ... ใจแม้กิเลสที่เกิดขึ้นก็รู้ว่าเป็นธรรม ดังนั้นเบื้องต้นขอให้เข้าใจว่า ธรรมทั้งหลายเป็นอนัตตา กิเลสก็ย่อมเกิดเป็นธรรมดาเพราะยังเป็นปุถุชน สติปัฏฐานไม่ใช่ไม่ให้กิเลสเกิด แต่รู้ว่ากิเลสเป็นธรรมครับ ต้องละความยึดถือว่าเป็นเราก่อนจึงจะดับกิเลสเป็นพระโสดาบันได้ ที่สำคัญประการหนึ่งที่ขอย้ำ สำหรับผู้ที่เริ่มฟังและฟังแล้วให้เข้่าใจว่า ขณะที่คิดนึกว่าเป็นธรรม ขณะนั้นไม่ใช่สติปัฏฐาน เพราะไม่ได้รู้ลักษณะของสภาพธัมมะจริงๆ ครับ เป็นสติขั้นคิดนึกแต่ไม่ใช่สติขั้นสติปัฏฐานครับ
เป็นเราที่ถูกหอกคือกิเลสแทงแต่ไม่รู้ว่าเป็นธรรมไม่ใช่เราแม้แต่หอกคือกิเลส
ขออุทิศกุศลให้สรรพสัตว์