ยอมรับไหมว่ามีศัตรู

หทเย นิเธตพฺพยุตฺตกํ
(ข้อความที่ควรเก็บไว้ในหทัย)
[๖๓๙]

ยอมรับไหมว่ามีศัตรู

กุศล ไม่ใช่ศัตรูแน่ ไม่ทำร้าย แต่ว่าอุปการะ เวลานี้ทุกคนมักจะคิดถึงสิ่งที่เกิดแล้ว ใช่ไหม?อย่างอันตรายหรือภัยพิบัติต่างๆ บางคนก็มีญาติพี่น้องที่ป่วยไข้เดือดร้อนต่างๆ รู้ไหมว่ามาจากไหน เหตุของภัยนั้นมาจากไหน? รู้ผลที่เกิดขึ้น แต่เหตุที่ทำให้เกิด ไม่สามารที่จะรู้ได้ เวลาเกิดอุบัติเหตุเกิดโรคภัยไข้เจ็บ ไม่รู้ถึงเหตุที่นำมาซึ่งสิ่งนั้นทำให้สิ่งนั้นเกิดขึ้น ที่เราใช้คำว่า “มือที่มองไม่เห็น” เห็นไหมว่าใครทำร้ายใคร อันตรายเกิดแล้ว เพราะฉะนั้น ไม่ใช่จากคนนี้หรือจากคนนั้นเลย ถ้าคิดว่าอันตรายเกิดจากคนนั้นคนนี้ เข้าใจผิด ถ้าคนนั้นไม่มีกรรมที่ได้กระทำแล้ว ภัยนั้นๆ ก็มาถึงไม่ได้ เพราะฉะนั้น เวลาที่เห็นสภาพธรรมที่เป็นอันตรายเกิดขึ้นกับใครหรือกับตนเอง ก็ให้ทราบได้ว่ามีเหตุคือกรรมที่ได้กระทำแล้ว คนอื่นไม่ได้ทำให้เลย

กรรมก็เป็นสภาพที่ปกปิด ที่ใช้คำว่า “ไม่เห็น” หมายความถึงภัยที่มองไม่เห็นก็คืออกุศลกรรม ให้ผลแน่นอน ช้าหรือเร็ว แล้วกรรมที่เป็นอกุศลมาจากไหน ถ้าไม่มีกิเลสซึ่งเป็นศัตรูที่มองไม่เห็น ก็ไม่มีภัยที่มองไม่เห็น ก็ไม่มีอกุศลกรรม

เพราะฉะนั้น ขณะใดที่กระทำอกุศลกรรม เพราะเหตุว่ามีศัตรูซึ่งอยู่ภายในและป้องกันยาก เพราะเหตุว่าอยู่ในใจ จะป้องกันเมื่อไหร่ เกิดแล้วรวดเร็วแล้วก็บ่อยๆ เพราะฉะนั้น ก็ต้องสะสมมิตร คือ กุศลธรรมทั้งหลายเพื่อที่จะให้เป็นปัจจัยที่จะเกิดขึ้นมากกว่าทางฝ่ายที่เป็นอกุศล เพราะเราไม่สามารถที่จะรู้ได้ว่าเคยทำอกุศลกรรมมามากน้อยเท่าไหร่ในสังสารวัฏฏ์แล้วก็จะให้ผลเมื่อไหร่ก็ไม่สามารถที่จะรู้ได้

เพราะฉะนั้น ศัตรูภายในก็ปกปิด คิดว่าไม่ใช่ศัตรู คิดว่าคนอื่น แต่ความจริงไม่ใช่ เป็นอกุศลธรรมนั่นเองที่เป็นศัตรู ยอมรับไหมว่ามีศัตรู คิดที่จะละไม่ให้ศัตรูอยู่ในใจอีกหรือเปล่า หรือว่าอยู่ก็อยู่ไปเถอะ อยู่ก็อยู่ไปเถอะแล้วใครได้รับผล ไม่ใช่คนอื่นเลย แค่นี้เรายังไม่สามารถที่จะมีความเห็นที่ถูกต้องในเหตุผลตามความเป็นจริง ยังคงเป็นเรา แล้วเมื่อไหร่ถึงจะรู้ว่าเป็นเพียงธรรมซึ่งเกิดแล้วก็ต้องเป็นปัจจัยที่จะให้ผลของกรรมนั้นๆ เกิดขึ้น

กราบเท้าบูชาคุณ ท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ที่เคารพยิ่ง

อ่านหัวข้ออื่นๆ คลิกที่นี่ ... เก็บไว้ในหทัย