สงสารภิกษุที่ไม่ประพฤติตามพระธรรมวินัย

เพศบรรพชิตเป็นเพศที่สูงยิ่ง เป็นที่เคารพกราบไหว้ของคฤหัสถ์ แต่ถ้าพระภิกษุรูปใดไม่ประพฤติตามพระธรรมวินัย ล่วงพระวินัยบัญญัติ และ ไม่แสดงอาบัติ ไม่มีความสำนึกในโทษนั้น ถ้ามรณภาพไปในขณะที่มีอาบัติติดตัวอยู่ ก็เป็นผุู้มีอบายภูมิเป็นที่ไปในเบื้องหน้า ไม่ว่าจะบวชสั้นหรือนานเพียงใดก็ตาม เป็นผู้น่าสงสารอย่างยิ่ง แต่ถ้าเห็นว่าไม่สามารถประพฤติในพระธรรมวินัยในเพศบรรพชิต ตามพระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ การลาสิกขา(สึก)มาเป็นคฤหัสถ์ ย่อมสามารถที่จะกระได้ และยังดีกว่า เพราะยังสามารถฟังพระธรรมศึกษาพระธรรมสะสมความดีต่อไปได้ และไม่มีอาบัติสำหรับคฤหัสถ์โดยประการทั้งปวง

บันทึกบางตอน จากการสนทนาเรื่องปฏิบัติธรรม ณ มูลนิธิศึกษาและเผยแพร่พระพุทธศาสนา วันอาทิตย์ที่ ๑๗ เมษายน พุทธศักราช ๒๕๕๙

ติดตามบันทึกต้นฉบับได้ที่ลิงก์ด้านล่าง :