เริ่มเข้าใจความเป็นธรรม จากขั้นการฟัง
หทเย นิเธตพฺพยุตฺตกํ
(ข้อความที่ควรเก็บไว้ในหทัย)
[๖๙๖]
เริ่มเข้าใจความเป็นธรรม จากขั้นการฟัง
พระธรรมที่ทรงแสดง แม้อกุศลก็มีจริงมีปัจจัยที่จะเกิด เพราะฉะนั้น การฟังพระธรรมเพื่อมีความรู้ที่จะดับธรรมที่จะทำให้เกิดอกุศลคืออนุสัยกิเลส (กิเลสที่นอนเนื่องอยู่ในจิต) กิเลสมีหลายระดับ กิเลสที่เกิดแล้วปรากฏทุกคนก็เห็น แต่กิเลสนั้นมาจากไหนถ้าไม่มีการสะสมของแต่ละขณะซึ่งเป็นโลภะบ้าง โทสะบ้าง จนกระทั่งมีมาก จนกระทั่งเป็นแต่ละอัธยาศัย ทุกคนที่นี่มีอัธยาศัยที่ต่างกันอย่างละเอียดมาก ถ้าศึกษาก็จะรู้ว่าทั้งหมดอย่างละเอียดเป็นธรรม เพราะฉะนั้น จะรู้ธรรมเล็กน้อยคร่าวๆ แล้วก็จะไปละความเป็นตัวตน เป็นไปไม่ได้เลย
เพราะฉะนั้น เมื่อธรรมละเอียดอย่างนี้ ก็จะเริ่มเข้าใจลักษณะของสภาพธรรม เพื่อรู้และเข้าใจลักษณะที่เป็นธรรม ถ้ายังไม่มีการเริ่มต้น ทุกคนก็เพียงแต่ต้องการจะเป็นคนดี แล้วเป็นคนดีได้จริงๆ หรือเปล่า เป็นคนดีได้ตลอดไปหรือเปล่า ในเมื่อมีความไม่รู้ลักษณะของสภาพธรรมที่ปรากฏ ไม่มีใครที่จะห้ามอกุศลได้เลย เพราะมีปัจจัยที่จะเกิดเป็นอย่างไรก็ปรากฏให้เห็นว่าสะสมมาที่จะเป็นอย่างนั้น
เพราะฉะนั้น การที่จะละอกุศลทั้งหมดที่เกิด ก็ด้วยการเริ่มเข้าใจความเป็นธรรม จากขั้นการฟัง มีความมั่นคงเป็นสัจจญาณ ไม่ต้องพูดถึงสติปัฏฐาน วิปัสสนาญาณเลย ตราบใดที่ยังไม่รู้ลักษณะของสภาพธรรมที่กำลังปรากฏว่าเป็นธรรมจริงๆ ในขั้นสัจจญาณ “สัจจะ” คือความจริง อกุศลเกิดเพราะเหตุปัจจัยแล้วก็ดับ แล้วถ้าไม่รู้การเกิดดับ จะรู้ว่าเป็นธรรมได้อย่างไร เพราะว่าลักษณะของธรรมที่เกิดแล้วต้องดับ เพราะฉะนั้น การที่จะรู้ลักษณะของธรรมจริงๆ ก็คือรู้ความจริงของธรรมนั้นว่าเป็นสิ่งที่เพียงเกิดขึ้นแล้วก็ดับไปด้วย ค่อยๆ สะสมความเข้าใจการไตร่ตรองในสิ่งที่ได้ยินได้ฟัง จนกระทั่งเป็นความมั่นคงว่า “ธรรมไม่ใช่เรา”
กราบเท้าบูชาคุณ ท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ที่เคารพยิ่ง
อ่านหัวข้ออื่นๆ คลิกที่นี่ ... เก็บไว้ในหทัย
