ธรรมะจะเกิดขึ้นกับอภัพบุคคลได้ไหม

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

ไม่ว่าจะเป็นใครก็ตาม ก็ไม่พ้นไปจากความเกิดขึ้นเป็นไปของธรรม ซึ่งเป็นสิ่งที่มีจริง คือ จิต (สภาพธรรมที่เป็นใหญ่เป็นประธานในการรู้แจ้งอารมณ์) เจตสิก (สภาพธรรมที่เกิดประกอบพร้อมกับจิต) และรูป (สภาพธรรมที่ไม่รู้อะไร ไม่ใช่สภาพรู้) มีความเสมอกัน โดยมีสภาพธรรมที่เกิดเพราะเหตุปัจจัยแล้วก็ดับไป

แต่สำหรับอภัพพบุคคล ซึ่งก็ต้องเป็นปุถุชนแน่นอน ไม่ใช่ผู้ควรแก่การบรรุธรรม เพราะเป็นผู้มีกรรมเป็นเครื่องกั้น (คือมีอนันตริยกรรมเป็นเครื่องกั้น) มีกิเลส เป็นเครื่องกั้น (คือ มีความเห็นผิดที่ดิ่งเป็นเครื่องกั้น) มีวิบากเป็นเครื่องกั้น (ปฏิสนธิด้วยอเหตุกปฏิสนธิ) ตลอดจนถึง แม้เป็นผู้ไม่มีศรัทธา เป็นผู้ไม่มีฉันทะ เป็นผู้ไม่มีปัญญา นั้น ไม่อาจจะมีการเจริญขึ้นของสภาพธรรมฝ่ายดีจนถึงการดับกิเลสได้เลย ดังนั้น อภัพพสัตว์ จึงไม่สามารถดำเนินไปถึงการรู้แจ้งอริยสัจจธรรมได้เลย กล่าวคือ ไม่มีโอกาสที่จะมีมรรคจิต ผลจิต เกิดขึ้นเป็นไปได้เลย ตามข้อความใน พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย ปฏิสัมภิทามรรค เล่ม ๗ ภาค ๑ - หน้าที่ ๑๐๗๒ ดังนี้

[๒๘๒] อภัพพสัตว์เป็นไฉน? สัตว์ทั้งหลาย ผู้ประกอบด้วยธรรมเป็นเครื่องกั้น คือ กรรม กิเลส วิบาก เป็นผู้ไม่มีศรัทธา ไม่มีฉันทะ มีปัญญาทราม ไม่อาจย่างเข้าสู่สัมมัตตนิยาม ในกุศลธรรมทั้งหลาย (อริยมรรค) เหล่านี้ เป็นอภัพพสัตว์

...ยินดีในความดีของทุกๆ ท่านครับ...

ขออนุโมทนาครับ

อนุโมทนาสาธุค่ะ

ยินดีในกุศลค่ะ