คำที่หวังดีที่สุด
หทเย นิเธตพฺพยุตฺตกํ
(ข้อความที่ควรเก็บไว้ในหทัย)
[๗๒๐]
คำที่หวังดีที่สุด
ขณะใดที่โกรธ เป็นมิตรกับคนที่เรากำลังโกรธหรือเปล่า? ไม่ใช่เลย เครื่องพิสูจน์มีมาก ถึงความว่า เป็นมิตรจริงๆ หรือเปล่า ไม่ใช่คิดแต่จะให้คนอื่นเป็นมิตรกับเรา แต่ที่ถูกต้องก็คือว่าผู้ที่ฟังธรรมนั้นแหละประพฤติปฏิบัติธรรมแค่ไหน ตามความเข้าใจ ตนเองได้ฟังธรรม มีความเข้าใจ เพราะฉะนั้น น้อม คือ ขณะที่ฟังเปลี่ยนจากเดิมที่เคยโกรธง่าย แล้วก็เคยว่าร้ายง่ายๆ ก็มาเป็นความเพื่อนมากขึ้น เป็นมิตรมากขึ้น เพราะฉะนั้น ก็มีความเมตตาจริงๆ เพิ่มขึ้น ไม่ใช่ไปนั่งท่อง ไม่มีใครเลย ออกมาก็โกรธโน่นโกรธนี่ อยู่ในมุมมืด เมตตามาก แต่พอออกมาเจออะไรนิดหน่อยก็ไม่เหมือนที่พูดเลย สัตว์ทั้งหลายจงมีความสุข นี่ เป็นไปไม่ได้เลย
เพราะฉะนั้น ทั้งหมดเป็นธรรมที่จริงและตรง ไม่มีสักคำเดียวที่ผู้ที่เป็นกัลยาณมิตรสูงสุด คือ พระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า จะให้เกิดโทษและอกุศลกับบุคคลหนึ่งบุคคลใด ก็ควรจะประพฤติปฏิบัติอย่างนั้นด้วย ใช่ไหม? เพราะเหตุว่าแต่ละคนก็เป็นแต่ละจิต ตามการสะสมสืบต่อมานานแสนนาน ทำให้มีอัธยาศัยต่างๆ กันไป เพราะฉะนั้น ความคิด ความเห็นก็ต้องต่างกันไป แต่ว่าผู้ที่เป็นมิตรจริงๆ อดทนไหมที่จะเห็นประโยชน์ของมิตร เวลาเป็นมิตร จะไม่เห็นประโยชน์ของตน แต่จะเห็นแต่ประโยชน์ของผู้ที่เราเป็นมิตรกับเขา คือ เห็นประโยชน์ของคนอื่น ยอมสละแม้ความสุขเพื่อประโยชน์ของคนที่เราเป็นมิตรได้ไหม? ได้หรือเปล่า? ถ้าได้ก็คือมิตร และประพฤติปฏิบัติตามธรรม ซึ่งจะทำให้ไปสู่การที่จะดับกิเลสได้ ถ้ามีความเข้าใจที่ถูกต้องเพิ่มขึ้น
กราบเท้าบูชาคุณ ท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ที่เคารพยิ่ง
อ่านหัวข้ออื่นๆ คลิกที่นี่ ... เก็บไว้ในหทัย
เรียนถามอาจารย์คำปั่นค่ะ
บางครั้งเราเตือนเพื่อนด้วยความหวังดี ให้เพื่อนเห็นโทษถึงอกุศลกรรมที่กระทำอยู่ ให้เห็นว่าสิ่งที่เพื่อนทำอยู่ เป็นอกุศลกรรมนะ แต่เพื่อนกลับไม่พอใจ โกรธเรา แบบนี้เราควรจะนิ่งเฉย เพราะถือว่าได้ทำหน้าที่ของเพื่อนแล้ว เพื่อนจะเห็นโทษหรือไม่ก็สุดแล้วแต่เขา แบบนี้ถือว่าเหมาะสมแล้วใช่ไหมคะ
ขอบพระคุณค่ะ