เชิญวิญญานผู้ตาย

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

การตายของสัตว์โลก คือ จุติจิตเกิดขึ้น ทำกิจเคลื่อนจากความเป็นบุคคลนี้ ในภพนี้ชาตินี้, เมื่อจุติจิตดับไปแล้ว เป็นปัจจัยให้ปฏิสนธิจิตเกิดขึ้น ทำกิจสืบต่อความเป็นบุคคลใหม่สืบต่อทันที (สำหรับผู้ที่ยังมีกิเลส) เพราะฉะนั้นผู้ที่ไม่ได้บรรลุถึงความเป็นพระอรหันต์ดับกิเลสได้ทั้งหมด เมื่อตายไป (จิตขณะสุดท้ายของชีวิตในชาตินี้ เกิดขึ้น ทำกิจเคลื่อนจากความเป็นบุคคลนี้) ย่อมเกิดทันที แต่จะไปเกิดเป็นอะไร และ ที่ไหนนั้น ย่อมขึ้นอยู่กับกรรมที่กระทำแล้ว กล่าวคือ ผู้ทำกรรมดี เมื่อตายไป กรรมดีให้ผลย่อมเกิดในสุคติภูมิ ได้แก่ ภูมิมนุษย์ ภูมิสวรรค์ ตามควรแก่เหตุ (คือ กรรม) ในทางตรงกันข้ามผู้ทำกรรมชั่วไว้ (ถ้ายังไม่บรรลุเป็นพระอริยบุคคล) เมื่อกรรมชั่วให้ผลย่อมเกิดในอบายภูมิ คือ นรก เปรต อสุรกาย และ สัตว์เดรัจฉาน

วิญญาณ กับ จิต ก็คือสภาพธรรมอย่างเดียวกัน เป็นสภาพธรรมที่เป็นใหญ่เป็นประธานในการรู้แจ้งอารมณ์ เป็นสภาพธรรมที่มีจริงๆ เกิดขึ้นเป็นไปตามเหตุปัจจัย ทุกขณะของชีวิตไม่เคยขาดจิต เช่น เห็น ก็เป็นวิญญาณหรือจิต คือ เป็นจักขุวิญญาณ ได้ยิน ก็เป็นวิญญาณหรือจิต คือ เป็นโสตวิญญาณ เป็นต้น ไม่มีใครเชิญจิตของใครให้ไปไหนได้ จิตเกิดเพราะเหตุปัจจัย แม้ปฏิสนธิจิต ที่เกิดสืบต่อจากจุติจิตของชาติก่อน ก็เกิดเพราะเหตุปัจจัย ไม่มีใครบังคับบัญชาได้ ไม่มีใครไปเชิญได้ เพราะเกิดแล้ว ไม่มีใครทำอะไรได้เลยจริงๆ

พระภิกษุ ที่ทำในสิ่งที่ไม่ถูกต้อง ก็เพราะไม่ได้เข้าใจพระธรรมวินัย ไม่ได้ศึกษาพระธรรมวินัยให้เข้าใจ เมื่อเข้าใจคลาดเคลื่อน ก็เป็นผู้นำในทางที่ผิด เป็นโทษทั้งกับตนเองและผู้อื่น กรณีที่ภิกษุ ทำผิด ไม่เอื้อเฟื้อไม่เคารพยำเกรงในพระธรรมวินัย นั่นคือ การทำผิดพระวินัยของพระภิกษุ ไม่ว่าจะในกรณีใดๆ ก็ตาม จึงไม่ควรไปสนใจว่าท่านจะสวดบทใด ซึ่งไม่มีในคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าอย่างแน่นอน ที่จะให้ไปเชิญวิญญาณใคร เป็นเรื่องไหล ไร้สาระทั้งสิ้น ครับ

...ยินดีในความดีของทุกๆ ท่านครับ...

ขออนุโมทนาครับ

ขอบพระคุณ และยินดีในความดีของ อ.คำปั่น ด้วยค่ะ

กราบ อนุโมทนา ค่ะ