ลักษณะแบบนี้เรียกว่าเจ้ากรรมนายเวรไหมคะ
อยากทราบว่า การที่คนในครอบครัวของเราเอง (ไม่ใช่พ่อหรือแม่นะคะ) ทำให้เรามีแต่ความทุกข์ ความเครียด ไม่มีความสุขในการอยู่ด้วยเลย อย่างนี้เรียกว่าเจ้ากรรมนายเวรที่ยังมีชีวิตอยู่หรือเปล่าคะ แล้วเราควรจะต้องทำอย่างไรถึงจะหลุดพ้นกรรมตรงนี้ได้คะ และควรสวดมนต์หรือแผ่เมตตา หรือขออโหสิกรรมยังไงถึงจะถูกต้องคะ ช่วยแนะนำชื่อบทหรือชื่อคาถาให้หน่อยนะคะ ขอบคุณมากค่ะ
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
ควรจะได้เข้าใจเป็นเบื้องต้นว่า เจ้ากรรมนายเวร ไม่มี มีแต่ สัตว์โลก มีกรรมเป็นของของตน แต่ละคน ล้วนมีกรรมเป็นของของตน ทั้งนั้น ไม่ว่าจะเคยได้กระทำกรรมใดไว้ ดี ก็ตาม ชั่วก็ตาม เมื่อเหตุปัจจัยพร้อม ก็ทำให้ผลเกิดขึ้นตามควรแก่เหตุ ถ้าเป็นผลของกรรมดี ก็ทำให้ได้รับสิ่งที่ดี น่าปรารถนา น่าใคร่ น่าพอใจ เช่น เห็น สิ่งที่ดี ได้ยินเสียงที่น่าฟัง เป็นต้น ในทางตรงกันข้าม ถ้าเป็นผลของอกุศลกรรม ก็ทำให้ผลที่ไม่ดี เกิดขึ้นเป็นไป โดยที่ไม่มีใครทำให้เลย
จะเห็นได้ว่า คนที่ทำความเสียหายให้แก่เรา ไม่ว่าจะโดยประการใดก็ตาม นั่น เป็นอกุศลของเขา เขากำลังสร้างเหตุที่ไม่ดีให้กับตัวเขาเอง แต่ถ้าเราเกิดความเดือดร้อนใจ ไม่สบายใจ ไม่พอใจ เครียด นั่น เป็นอกุศลของเรา จะไปโทษคนอื่นไม่ได้เลยจริงๆ
เมื่อเป็นเช่นนี้ ที่พึ่งที่แท้จริงสำหรับชีวิต คือ ความเข้าใจพระธรรมที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ทรงแสดงไว้ดีแล้ว เมื่อความเข้าใจ คือ ปัญญาเจริญขึ้น ก็เกื้อกูลให้คุณความดีประการต่างๆ เจริญขึ้น มีเมตตา ต่อผู้อื่น แม้ว่าเขาจะมีความประพฤติไม่ดีอย่างไร ก็ให้อภัย และเป็นมิตรหวังดีต่อเขา ทุกเมื่อ เพราะเหตุว่า เมตตา ไม่ใช่เรื่องแผ่ ไม่ใช่เรื่องท่องบทเมตตา แต่เป็นความดี ที่ควรอบรมเจริญขึ้นในจิตใจของตน คือ ความเป็นมิตร เป็นเพื่อนหวังดีต่อผู้อื่น นั่นเอง ตลอดจนถึงคุณความดีประการต่างๆ ก็จะเจริญขึ้น เมื่อมีความเข้าใจเพิ่มขึ้น ปัญญา จะไม่พาไปทำสิ่งที่ผิดโดยประการทั้งปวง ปัญญาไม่ทำให้เกิดความทุกข์ความเดือดร้อนใจเลยแม้แต่น้อย
ดังนั้น จึงขอให้ฟังพระธรรมศึกษาพระธรรม ค่อยๆ สะสมความเข้าใจถูกเห็นถูกไปทีละเล็กทีละน้อย พระธรรม แต่ละคำที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ทรงแสดงไว้ดีแล้ว สำหรับฟัง สำหรับศึกษา ด้วยความเคารพ ไม่ใช่กล่าวคำที่ไม่รู้จัก หรือที่เรียกว่า สวดมนต์ การทำอะไรด้วยความไม่รู้ อย่างเช่น พูดคำที่ไม่รู้จัก นั่น ไม่ใช่เหตุที่จะทำให้ความเข้าใจและความดีเจริญขึ้นได้เลย เพราะตั้งต้นด้วยความไม่รู้แล้ว มีแต่จะพอกพูนความไม่รู้ และอกุศลให้มากขึ้น เท่านั้น นี้คือ สิ่งที่ควรจะได้พิจารณาเป็นอย่างยิ่ง ครับ
...ยินดีในความดีของทุกๆ ท่านครับ...
