กรณีเช่นนี้ จัดเป็นมุสาวาทหรือไม่ อย่างไรครับ?
ผมขออนุญาตเรียนถามท่านอาจารย์ครับ ผมมีความไม่แน่ใจในศีลข้อที่ 4 คือ มุสาวาทา ในกรณีที่เป็นการเขียน หรือเซ็นต์เป็นลายลักษณ์อักษร ในกรณีที่เราไปเปิดบัญชีธนาคาร พนักงานมักจะนำเอกสารมาให้เซ็นต์เป็นจำนวนมาก หากจะอ่านอาจใช้เวลาเป็นชั่วโมงได้ แต่ในท้ายเอกสารมักจะมีประโยคประมาณว่าข้าพเจ้าได้อ่าน และยินยอม อะไรทำนองนี้ แล้วให้ลงนามเซ็นต์เอกสาร
ผมขอเรียนถามว่าในกรณีเช่นนี้ ถ้าเราเซ็นต์เอกสาร โดยที่รู้อยู่ว่าเราไม่ได้อ่าน แต่พนักงานคนนั้นก็รู้ว่าเราไม่ได้อ่าน เพียงแต่ทำเป็นธุรกรรมให้เป็นหลักฐานยืนยันเท่านั้น กรณีเช่นนี้จัดเป็นมุสาวาทหรือไม่อย่างไรครับผม / กราบขอบพระคุณครับ
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
ก่อนอื่นขอให้พิจารณาจากองค์ประกอบที่จะทำให้ล่วงศีลข้อมุสาวาท ดังนี้
[เล่มที่ 11] พระสุตตันตปิฎก ทีฆนิกาย สีลขันธวรรค เล่ม ๑ ภาค ๑ - หน้าที่ ๑๙๑
มุสาวาทนั้น มีองค์ ๔ คือ
๑. อตถํ วตฺถุ เรื่องไม่แท้
๒. วิสํวาทนจิตฺตํ จิตคิดจะพูดให้คลาดเคลื่อน
๓. ตชฺโช วายาโม ความพยายามเกิดจากจิตคิดจะพูดให้คลาดเคลื่อนนั้น
๔. ปรสฺส ตทตฺถวิชานนํ คนอื่นรู้เรื่องนั้น
--------------
จากประเด็นคำถาม ก็พิจารณาได้ว่า จุดมุ่งหมาย ไม่ได้ไปมุ่งที่กล่าวให้คลาดเคลื่อนจากความเป็นจริงแต่อย่างใด เพราะจุดมุ่งหมาย เพื่อยินยอมในการกระทำธุรกรรม นั้น ไม่ได้ผิดไปจากนี้เลย และ อย่างน้อย ก็ต้องได้อ่านบ้าง ก่อนที่จะเซ็นยินยอม และ ทางธนาคาร ก็ย่อมมีทีมกฎหมายที่ทำเอกสารอย่างรัดกุม ครบถ้วน ถูกต้อง อำนวยประโยชน์ให้กับผู้ใช้บริการอยู่แล้ว แม้ผู้ใช้บริการจะไม่ได้อ่านทุกตัวอักษรก็ตาม ครับ
...ยินดีในความดีทุกๆ ท่านครับ...
- บุคคลที่พระพุทธเจ้าตั้งเป็นเอตทัคคะ จำเป็นต้องเป็นอริยะบุคคลด้วยไหมครับ?
- ดูแลพ่อแม่ยามป่วย แต่ทำไปด้วยความรักและความสงสาร เป็นกุศลหรือไม่ครับ
- หลงผิดเข้าคอร์สปฏิบัติธรรม ยังมีคนไม่รู้อีกมาก_อ.สุจินต์
- บางเวลาจิตรู้ลมหายใจหรือคำบริกรรมเอง ด้วยความเข้าใจว่าไม่ใช่เราที่ตั้งใจรู้ หรือตั้งใจคิดคำบริกรรม จะให้ทิ้งสิ่งที่รู้หรือทำอย่างไรรู้