การอุทิศส่วนกุศลหลังจากฟังธรรม

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

[เล่มที่ 75] พระอภิธรรมปิฎก ธรรมสังคณี เล่ม ๑ ภาค ๑ หน้าที่ ๔๒๙

"เมื่อบุคคลให้ทาน กระทำการบูชาด้วยของหอม เป็นต้น แล้วให้ส่วนบุญว่า ขอส่วนบุญ จงมีแก่บุคคลชื่อโน้น หรือว่า ขอส่วนบุญจงมีแก่สรรพสัตว์ทั้งหลาย ดังนี้ พึงทราบว่า เป็นบุญกิริยาวัตถุอันเกิดแต่การให้ส่วนบุญ"

กุศล ที่ได้ทำแล้ว ไม่ว่าจะเป็นการให้ทาน การรักษาศีล หรือแม้แต่การฟังพระธรรม ก็สามารถอุทิศเพื่อประโยชน์แก่ผู้อื่นได้ การอุทิศส่วนกุศลให้ใคร จุดประสงค์ก็เพื่อให้ผู้นั้นได้รู้ เพื่อผู้นั้นจะได้เกิดกุศลจิตอนุโมทนา ว่าโดยสภาพธรรมแล้ว ก็ไม่มีสัตว์บุคคลตัวตน มีแต่สภาพธรรมเท่านั้นกุศลจิตที่อนุโมทนาย่อมเป็นกุศลของผู้อนุโมทนาเอง ซึ่งกุศลที่เกิดขึ้นด้วยการอนุโมทนานี้จะเป็นเหตุให้ได้รับผลที่ดี คือ กุศลวิบากจิตเกิดขึ้น ไม่ใช่เราหยิบยื่นกุศลของเราให้คนอื่น แต่การที่เราทำกุศล แล้วเป็นเหตุให้คนอื่นที่รู้อนุโมทนายินดีด้วย ขณะใดที่เขาอนุโมทนายินดีด้วย ขณะนั้นก็เป็นกุศลของเขา ซึ่งจะต้องเป็นกุศลจิตของผู้ที่อนุโมทนาเท่านั้นจริงๆ

จากประเด็นคำถาม ก็ทำให้พิจารณาได้ว่า การอุทิศส่วนกุศล ไม่ได้จำกัดเลย ไม่ว่าเขาจะเป็นใคร ซึ่งเราไม่สามารถจะรู้ได้ว่า เขาไปเกิด ณ ที่ใด ขณะที่เรา มีความหวังดี มีความปรารถนาดีต่อผู้อื่น นั่น เป็นกุศลของเรา เป็นความดีของเรา ส่วนคนอื่นจะเป็นอย่างไร นั้น ก็ตามการสะสมของเขา ถ้าเขาเกิดกุศลจิต ยินดีด้วยในกุศลที่เราทำ ก็เป็นความดีของเขา สะสมสิ่งที่ดีต่อไป แต่ถ้าในทางตรงกันข้าม ถ้าเขายังคิดร้ายต่อเรา ไม่ยินดีด้วยในกุศลที่เราได้กระทำ ก็เป็นอกุศลของเขา เขาก็สะสมโทษให้กับตัวเขาเอง ทั้งหมดทั้งปวงนั้นไม่อยู่ในอำนาจบังคับบัญชาของใครทั้งสิ้น ดังนั้น สำคัญที่ใจเรา เพราะใครจะเป็นอย่างไร ก็ตามการสะสมของเขา ถ้าเราทำดีแล้ว ก็ไม่ต้องหวั่นไหว ครับ

...ยินดีในความดีของทุกๆ ท่านครับ...

กราบขอบพระคุณและขออนุโมทนาในกุศลยิ่งค่ะ

ขออนุโมทนาครับ

การที่จะหมดเวรต่อกัน คือการให้อภัยเขา และ การอุทิศกุศลเป็นความดี แต่ขึ้นอยู่กับจิตเขาจะยินดีไหม ที่สำคัญการเข้าใจธรรมจะเป็นหนทางพ้นทุกข์ได้ในว้นหนึ่งค่ะ

ขออนุโมทนาค่ะ