ความสำคัญอยู่ที่ความเข้าใจข้อปฏิบัติ ไม่ใช่ว่าจะให้มีผู้มาควบคุม
ถ. อาจารย์กล่าวว่า มีผู้เป็นห่วงว่า การเจริญสตินี้จะคลาดเคลื่อนไป เพราะเหตุอะไรก็แล้วแต่ เพราะฉะนั้น จึงต้องมีการดูแลหรือควบคุมอยู่ ผมเองยังไม่เข้าใจว่า คลาดเคลื่อนนั้น คลาดเคลื่อนอย่างไร สำหรับผู้ที่ไม่เคยศึกษาปริยัติเลย ก็ต้องมีผู้คอยแนะนำ แต่ถ้าศึกษาปริยัติให้เข้าใจแล้ว เมื่อเจริญสติจำเป็นหรือที่จะต้องมีผู้มาแนะว่า จะต้องเจริญอย่างนั้นหรืออย่างนี้ นั่นถูกนี่ผิด เพราะฉะนั้น ผู้ที่เจริญสติไม่มีปัญญาที่จะตัดสินด้วยตนเองหรือกระไรที่ว่า จะคลาดเคลื่อนไป
สุ. ท่านผู้ฟังที่เป็นห่วง คือ ห่วงการปฏิบัติของท่านว่า จะคลาดเคลื่อนจากเหตุผลที่ถูกต้อง แต่ไม่ใช่ว่าจะให้มีผู้มาควบคุมท่าน ท่านไม่ได้ต้องการให้มีใครมาควบคุม แต่ท่านเกรงว่า ถ้าท่านเข้าใจข้อปฏิบัติผิด การปฏิบัติของท่านก็จะคลาดเคลื่อน
เพราะฉะนั้น ความสำคัญอยู่ที่ความเข้าใจข้อปฏิบัติ พระธรรมของพระผู้มีพระภาคเพื่ออุปการะให้ผู้ฟังเกิดสัมมาทิฏฐิ ความเห็นถูก แล้วการปฏิบัติที่ถูกก็เกิดขึ้น เพราะมีความเห็นถูกในข้อปฏิบัตินั้นแล้ว แต่ไม่ใช่ว่าจะต้องมีบุคคลไปควบคุม แม้พระผู้มีพระภาคเอง หรือว่าพระอัครสาวก คือ ท่านพระสารีบุตร ท่านก็อนุเคราะห์พุทธบริษัทด้วยการแสดงธรรมให้ผู้นั้นเข้าใจ เมื่อเข้าใจแล้ว ความดำริ การตรึกก็ถูก การกระทำก็ถูก ข้อประพฤติปฏิบัติก็ถูก เพราะเข้าใจถูกนั่นเอง เมื่อบุคคลใดมีความเห็น ความเข้าใจที่ถูกต้อง ผู้นั้นก็เจริญมรรคมีองค์ ๘ ได้ถูกต้อง
ที่มา และ อ่านเพิ่มเติม ...