การอยู่ร่วมกัน และซ่องเสพคนชั่ว

พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย อิติวุตตก เล่ม ๑ ภาค ๔ - หน้าที่ 468

บุคคลย่อมกระทำบุคคลเช่นใดให้เป็นมิตร และย่อมเข้าไปเสพบุคคลเช่นใดบุคคลนั้นแลเป็นผู้เช่นกับด้วยบุคคลนั้นเพราะว่าการอยู่ร่วมกันเป็นเช่นนั้น คนชั่วซ่องเสพบุคคลอื่นผู้บริสุทธิ์โดยปกติอยู่ย่อมทำบุคคลอื่นผู้บริสุทธิ์โดยปกติที่ซ่องเสพตน

ให้ติดเปื้อนด้วยความชั่วเหมือนลูกศรที่แช่ยาพิษ ถูกยาพิษติดเปื้อนแล้ว

ย่อมทำแล่งลูกศรซึ่งไม่ติดเปื้อนแล้ว ให้ติดเปื้อนด้วยยาพิษ ฉะนั้น.