คุณ ยุพิน กิตติเมธาภรณ์ กับ เรื่องราวสุดประทับใจ ในสังสารวัฏฏ์ ๑๑ ตุลาคม พุทธศักราช ๒๕๖๕

เมื่อเช้าของวันอังคารที่ ๑๑ ตุลาคม พุทธศักราช ๒๕๖๕ ที่ผ่านมา คุณธวัลรัตน์ อุดมรัชเสฏฐ์ (พี่แอ๋ว) สมาชิกชมรมบ้านธัมมะ ลำดับที่ ๓๕๔๕ ได้พา คุณยุพิน กิตติเมธาภรณ์ สมาชิกชมรมบ้านธัมมะ ลำดับที่ ๕๑๒๓ ที่เดินทางมาจากจังหวัดประจวบคีรีขันธ์ พร้อมเพื่อนๆ คุณสุวรรณี ไสสอน สมาชิกชมรมบ้านธัมมะ ลำดับที่ ๕๑๒๐ คุณอนงค์ ยวดย้อย สมาชิกชมรมบ้านธัมมะ ลำดับที่ ๕๑๒๑ คุณระเบียบ สินสอน สมาชิกชมรมบ้านธัมมะ ลำดับที่ ๕๑๒๒ คุณประภา รูปเล็ก สมาชิกชมรมบ้านธัมมะ ลำดับที่ ๕๑๒๔ คุณภาณุกาญจน์ นวนป้อง สมาชิกชมรมบ้านธัมมะ ลำดับที่ ๕๑๒๕ เข้ากราบท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ที่มูลนิธิศึกษาและเผยแพร่พระพุทธศาสนา

โอกาสนี้ ท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ได้เมตตาให้ผู้ช่วยศาสตราจารย์อรรณพ หอมจันทร์ กรรมการมูลนิธิศึกษาและเผยแพร่พระพุทธศาสนา เชิญคุณยุพิน กิตติเมธาภรณ์ เพื่อสัมภาษณ์ในรายการสนทนาปัญหาธรรมที่กำลังเผยแพร่สดออนไลน์ทาง Zoom ด้วย ทำให้ผู้ที่กำลังติดตามรับชมรายการดังกล่าว หลังจากได้ทราบประวัติความเป็นมาของการได้พบและเข้าใจพระธรรม รวมทั้งเรื่องราวเหตุการณ์ต่างๆ ในชีวิตของคุณยุพิน เกิดความปีติ ประทับใจ เป็นอันมาก

คุณธวัลรัตน์ (พี่แอ๋ว) ได้กล่าวถึงการที่ได้รับการขอร้องจากคุณยุพิน เพื่อให้พามากราบท่านอาจารย์ในครั้งนี้ ว่า :

"...จริงๆ แล้ว ไม่เคยรู้จักกับคุณยุพินเลย ปกติไม่เล่นเฟซบุ๊ค คุณยุพินส่งเสียงมาในเฟซบุ๊ค หนูก็คิดว่าเป็นลูกค้า พอคุณยุพินพูดสายว่า พี่แอ๋วรังเกียจไหม ขอคุยด้วย ก็เข้าไปคุยในไลน์ คุณยุพินบอกว่ารู้จักพี่แอ๋วจากยูทูป (คลิกที่นี่ : เลิกไปปฏิบัติธรรมเถอะ ปล่อยให้ร้างไปเลย อดีตแม่ชีชื่อดังเปิดใจ อดีตแม่ชีแอ๋ว อดีตแม่ชีวิปัสสนาจารย์ ผู้กล้าเผยวิกฤตการณ์ชาวพุทธ ) จากการสนทนา ได้ทราบว่าคุณยุพินเป็นมะเร็งระยะสุดท้าย อยากจะมากราบเท้าท่านอาจารย์สักครั้งหนึ่งก่อนคุณยุพินจะตาย..."

ขอเชิญฟัง "เรื่องราวบางตอน" ที่น่าประทับใจยิ่งของคุณยุพิน กิตติเมธาภรณ์ ได้โดยคลิกที่คลิปยูทูป ด้านล่าง :

คลิกชมคลิปต้นฉบับ (ฉบับเต็ม) ได้ที่ลิงก์ด้านล่าง :

และ ขอเชิญอ่านข้อความบางตอนจากการสนทนา โดยท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ด้านล่าง :

ท่านอาจารย์ : "...ถึงแม้จะไม่ใช้คำว่าธรรมะ แต่คุณยุพินก็เข้าใจว่าธรรมะอยู่ที่ไหน เมื่อไหร่ ชีวิตประจำวันทั้งหมด ไม่ใช่ขณะอื่นเลย แล้วลองคิดดู ขณะนี้ เห็นเกิดแล้ว เราก็ไม่เคยรู้เลยว่าเห็นจะเกิดฉันใด ไม่เคยได้ยินได้ฟังธรรมะเลย ใครจะรู้ว่าจะได้ยินได้ฟังธรรมะ แล้วก็ สะสมมาที่จะเข้าใจ โดยที่ว่า ไม่ต้องใช้คำภาษาบาลีหรืออะไร

แต่รู้ว่า ความดีในชีวิตประจำวัน ก็สมควร ไม่ใช่ว่าเป็นคนร้ายกาจอย่างเดิม ไม่สนใจใครเลย ใครจะตกทุกข์ได้ยาก อะไรก็ตามแต่ แสดงให้เห็นว่า การสะสมมา มีกำลัง ที่จะรู้ว่า ชีวิตประจำวันนี้แหละเป็นธรรมะจริงๆ เพราะคนส่วนใหญ่จะไม่รู้ตรงนี้ เขาคิดว่าธรรมะต้องไปที่โน่น และต้องไปทำอย่างนั้น ได้ผลอย่างนี้ คือธรรมะ!! แต่หารู้ไม่ว่า เดี๋ยวนี้ ธรรมะไม่ได้อยู่ที่ไหนเลยทั้งสิ้น อยู่ที่แต่ละขณะที่กำลังปรากฏ แล้วก็ต้องเป็นชีวิตประจำวัน ซึ่งเราไม่รู้ว่าอะไรกำลังจะเกิดต่อไป

เพราะฉะนั้น การเข้าใจธรรมะ ต้องเข้าใจให้ตรง นี่เป็นเหตุซึ่งกั้น ไม่ให้คนรู้จักธรรมะ เพราะเขาไปคิดว่าธรรมะอยู่ที่อื่น แล้วต้องไปทำให้เกิดขึ้น แต่นี่เข้าใจได้เลย ว่าแต่ก่อนไม่ได้เป็นอย่างนี้ ธรรมะคนละอย่าง ธรรมะก็ไม่ได้ไกลจากขณะนี้ทุกขณะ

ค่อยๆ นำมาสู่ความเข้าใจธรรมะชัดเจนขึ้น เพราะขณะนี้กำลังเป็นเรื่องของธรรมะที่เราพูด ธรรมะเกิดดับอยู่ตลอดเวลา แต่เป็นเรื่องของธรรมะที่เรากำลังพูดถึง จนกว่าจะเข้าใจขึ้นในแต่ละหนึ่ง ทีละหนึ่ง ทีละหนึ่ง ถ้าไม่แยกเป็นทีละหนึ่ง รวมกันตราบใด ก็ยังคงเป็น "เราทำความดี" อย่างที่คุณยุพินบอกว่า คนที่เขาทำความดีแล้วเขาบอกว่าเขาทำความดี ใช่ไหม ก็ยังไม่รู้ว่า จริงๆ แล้ว ความดีก็ไม่ใช่ใคร ความลึกซึ้ง..ยิ่งเข้าใจ..ยิ่งลึก..จน..ละ...ความหวัง..."

เอื้อเฟื้อภาพถ่ายโดย : คุณธวัลรัตน์ อุดมรัชเสฏฐ์ สมาชิกชมรมบ้านธัมมะ ลำดับที่ ๓๕๔๕