ความทุกข์ที่คนมองเป็นเรื่องปกติ

ความรู้สึกสุข ความรู้สึกทุกข์ ความรู้สึกโสมนัส ความรู้สึกโทมนัส ความรู้สึกไม่สุขไม่ทุกข์ (อุเบกขา) และธรรมะอื่นๆ ก็เป็นสภาพธรรมอย่างหนึ่งที่เกิดขึ้นเพราะปัจจัย ไม่เที่ยง เป็นทุกข์ ไม่ใช่เรา ไม่ใช่ตัวตนของเรา

ความรู้สึกสุขนั้นก็เป็นทุกข์

ชีวิตของมนุษย์ทั้งหลายน้อย มีทุกข์มาก

เชิญคลิกอ่าน ...

เขารักก็รักมั่งเขาชังก็ชังตอบ [โคธชาดก]

ขอนอบน้อมแด่พระรัตนตรัย

เข้าใจครับว่า ยังละไม่ได้ เพราะยังมีความติดข้อง เมื่อติดข้องก็ต้องทุกข์ ดังนั้นเหมือนจะมีคนอื่นทำให้เราทุกข์ แต่เพราะกิเลสของเราเองต่างหาก เพราะไปติดข้องกับสิ่งนั้น แม้จะพูดอย่างนี้ ก็ไม่ได้สามารถทำให้หายติดข้อง แต่การอบรมปัญญานั้น ควรเริ่มเข้าใจความจริงของสภาพธัมมะที่เกิดขึ้นกับตนเองว่า จริงๆ แล้วอะไรคือความจริง เรื่องราวที่คิดนึกเป็นความจริง ถ้าไม่คิดจะมีเรื่องราวอย่างนี้ไหม ขณะที่คุณเห็น เรื่องนั้น คนนั้น คนนี้หายไปไหน ขณะที่คุณหลับ คนนั้นคนนี้หายไปไหน ขณะที่คุณกำลังอ่านข้อความนี้ ขณะที่อ่าน ขณะนั้นเรื่องคนนั้นคนนี้หายไปไหน ชีวิตจึงอยู่กับจิตแต่ละขณะที่เกิดขึ้นทีละขณะเท่านั้น จึงอยากจะแนะนำว่า ขอให้ฟังแนวทางนี้ ให้เข้าใจความจริงของโลก ธรรมไม่ใช่จะทำให้หายทุกข์ด้วยการระบายหรือไหว้พระ ยังหายไม่ได้เลย เพราะยังมีความติดข้อง พระโสดาบันก็ยังเสียใจ แต่พระอริยเจ้า กับเราต่างกันตรงไหน คือ ท่านเข้าใจความจริงของโลกที่เป็นอยู่ ว่ามีแต่สภาพธัมมะ ขณะที่คิด คิดก็เป็นธรรม แต่เราก็ยึดถือว่าเป็นเราที่คิด ขณะที่เสียใจ ก็เป็นธรรม แต่เราก็ยึดถือว่าเป็นเราที่เสียใจ ขอให้เริ่มฟังแนวทางนี้ และเมื่อปัญญาคุณเจริญขึ้น ก็จะเริ่มรู้จักความจริงของโลกที่แท้จริงและรู้ว่า คนที่จะไม่เศร้าโศกคือพระอนาคามีครับ ลองฟังแนวทางนี้นะ เป็นกำลังใจให้ ด้วยการแนะนำให้ฟังพระธรรม ขออนุโมทนา ความทุกข์ที่ปุถุชน ไม่รู้ความจริง ว่ามีอยู่ในขณะนี้ ไม่ใช่ทุกข์ที่หมายถึงความเศร้าโศก พระพุทธเจ้าทรงตรัสรู้ความทุกข์นั้น ว่าความทุกข์คืออะไร เหตุของทุกข์คืออะไร และทางดับทุกข์ ดังนั้น เข้าใจทุกข์ในพระพุทธศาสนาว่าคืออะไรเมื่อเข้าใจ ย่อมสามารถดับทุกข์ได้ หาคำตอบได้จาก เว็ปนี้ ทั้งไฟล์ฟังธรรมและกระดานสนทนา ขออุทิศกุศลให้สรรพสัตว์

พระพุทธเจ้าตรัสไว้แล้ว เราทุกคนมีกรรมเป็นของๆ ตน ทำดีทำชั่วก็เป็นผู้รับผลของกรรมนั้น และเราต้องพลัดพรากจากของรัก ของชอบใจทั้งปวง การพลัดพรากไม่จำเป็นต้องตายจากกัน พลัดพรากแบบเขาเคยเป็นคนที่รักเรา แล้ววันหนึ่งเขาก็ไปรักคนอื่น ความรักหรือ ความสุขก็ไม่เที่ยง ความทุกข์ก็ไม่เที่ยงเหมือนกันค่ะ เพราะฉะนั้นสิ่งที่ประเสริฐในชีวิตที่เราควรแสวงหาคือ การศึกษาธรรมะค่ะ

ความเข้าใจในพระธรรม จะค่อยๆ ทำให้จิตใจของท่านหนักแน่นในเหตุผลเพิ่มขึ้นตามลำดับท่านเท่านั้นที่จะรู้ตัวเองว่า มีอกุศลประการไหนที่ยังทำให้ท่านไม่สามารถต้านทานได้ แม้สติจะเกิดคั่นบ้างก็ตาม หากความมั่นคงในธรรมยังไม่มากพอ ก็ยังต้องอบรมเจริญปัญญาต่อไป

ขอเป็นกำลังใจให้ครับ

เขาเป็นคนรักของใครมาก่อน

เขากำลังเป็นคนรักของ ...

เขากำลังติดข้องในความคิด

เขาจะไปเป็นคนรักของใครในอนาคต

อืมม...ต้องคิดให้แยบคาย...

อวิชชา มีความไม่รู้เป็นลักษณะ มีความหลง ลืมเป็นกิจ มีการปกปิดเป็นอาการปรากฏ มีอาสวะเป็นเหตุใกล้

ขอขอบคุณที่ให้กำลังใจ เราไม่เคยรู้จักกัน แต่ก็มีความหวังดีให้กับคนที่กำลังหมดกำลังใจ แต่ทุกท่านก็ทำให้ทราบว่าห่วงใย ขอกราบขอบคุณเพื่อน พี่ น้องสหายธรรมที่ดีที่สุดขอขอบคุณจริงๆ ค่ะ

ยินดีในกุศลจิตค่ะ