ผู้ที่เจริญสติจึงจะทราบว่า ในขณะนั้นจิตเป็นอกุศลหรือกุศล
ถ. เรื่องกุศล อกุศลที่ในการให้ทาน ตามที่ท่านอาจารย์อธิบาย รู้สึกว่าละเอียดมากเหลือเกิน สมมติว่า มีท่านผู้ใดผู้หนึ่งมีเงินมาก มีจิตศรัทธามาก ไปสร้างพระเจดีย์สวยงาม และตนเองชื่นชมในพระเจดีย์นั้นเป็นอันมาก เกิดความปีติโสมนัส และในขณะนั้นจิตของท่านผู้นั้นก็น้อมไปว่า พระเจดีย์นี้จะเป็นที่เคารพบูชาของสาธุชนอื่นๆ ด้วย และท่านก็คิดว่า พวกเขาจะได้รู้ว่า เรานี้ได้ทำกุศลอย่างยิ่งชนิดนี้ขึ้นได้
สำหรับผู้ที่พบเห็นพระเจดีย์ที่สวยงามนั้น ก็ยกมือสาธุการว่า ขออนุโมทนาในกุศลของท่านผู้นั้นด้วย และกล่าวชื่อท่านผู้ที่สร้างพระเจดีย์นี้ขึ้นมา ก็แยกไม่ถูกว่าตรงไหนเป็นอกุศล ตรงไหนเป็นกุศลกันแน่
สุ. ผู้อื่นแยกให้ไม่ได้ ต้องผู้ที่เจริญสติเองจึงจะทราบว่า ในขณะนั้นจิตเป็นอกุศลหรือว่าจิตเป็นกุศล เพราะฉะนั้น แต่ละท่านซึ่งหนาแน่นไปด้วยกิเลส ย่อมรู้จักบุคคลอื่นด้วยเช่นเดียวกัน เพียงแต่ว่าจะบางเบา หรือจะหนัก จะมากกว่าบุคคลอื่น ในทางหนึ่งทางใดเท่านั้นเอง
ที่มา และ อ่านเพิ่มเติม ...