การนึกถึงอดีตของคำอกุศล เป็นบาปไหม
สวัสดีทุกๆ ท่านนะครับ ผมมีปัญหากังวลใจครับ ด้วยความที่ผมเผชิญปัญหาความปรุงแต่งของจิต ที่คิดไม่ดีเช่น ปรามาสพระ มีอยู่วันหนึ่งผมมีจิตปรามาสพระเกิดขึ้น ผมทำใจและนิ่งเฉยมันได้ แต่เกิดความกังวลขึ้น จึงอยากที่จะกล่าวคำขอขมาพระรัตนตรัยว่า ผมขอโทษที่ผมมีจิตปรุงแต่งคำนี้ขึ้น แต่ตอนนั้นผมอยากบอกตรงๆ กลัวไม่เห็นภาพเลยทำการย้อนไปนึกถึงคำที่เป็นอกุศล (คำเดิม) เพราะตั้งใจจะบอกว่าผมรู้สึกผิดกับคำนี้จริงๆ อยากจะขอขมากับคำนี้ที่ได้ล่วงเกินไป แบบนี้ผมจะบาปกรรมอะไรไหมครับ จิตตอนนั้นผมต้องการขอโทษจริงๆ แต่ว่าลืมนึกไปว่า ถ้าหากนึกถึงคำำนั้นขึ้นมาอีกจะเป็นบาปหรือไม่ หรือผมกำลังกังวลมากเกินไป โปรดชี้แจงด้วยนะครับ
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
ตราบใดที่ยังไม่สามารถดับกิเลสใดๆ ได้ กิเลสก็ยังเกิดขึ้นได้ตามเหตุปัจจัย ซึ่งเป็นธรรมดาจริงๆ แต่ถ้าได้ผิดพลาด คิดไม่ดีหรือกระทำในสิ่งที่ไม่ควรลงไปแล้ว ถ้ามีความจริงใจเห็นโทษโดยความเป็นโทษ พร้อมที่จะน้อมประพฤติในสิ่งที่ดีต่อไป อย่างนี้ย่อมถูกต้อง เป็นไปเพื่อความเจริญในกุศลธรรม ยิ่งขึ้น เพราะสามารถเริ่มต้นใหม่ด้วยกุศลธรรม ตั้งใจใหม่ที่จะไม่กระทำในสิ่งที่ไม่ดีอย่างนั้นอีก ดังนั้น ถ้าได้ตั้งใจใหม่แล้ว ก็ไม่ใช่เหตุที่ทำให้เกิดความเดือดร้อนใจ เพราะตั้งใจใหม่แล้วที่จะไม่ทำผิดอย่างนั้นอีก ไม่คิดไม่ดีอย่างนั้นอีก
การได้ฟังพระธรรมบ่อยๆ เนืองๆ ก็ย่อมจะมีเหตุปัจจัยให้คิดถึง ไตร่ตรองพระธรรมที่ได้ยินได้ฟัง แทนที่จะไปคิดเรื่องอื่นที่ไม่เป็นประโยชน์ ครับ
... ยินดีในกุศลของทุกๆ ท่านครับ ...