มีชีวิตอยู่เพื่อปัญญาปรากฏ 23 พ.ค.2566

มีชีวิตอยู่เพื่อปัญญาปรากฏ

23 พ.ค.2566

กระแสจิต

เดิมเข้าใจว่า ชีวิตคือกระแสจิตที่เกิดดับสืบต่อไม่ขาดสาย เหมือนกระแสน้ำที่ไหลไปไม่ย้อนกลับ เริ่มตั้งแต่เกิด ปฏิสนธิจิตเป็นผลของกรรมหนึ่งที่เคยทำไว้แล้ว กรรมนั้นประมวลมาซึ่งผลที่จะได้รับในชาตินี้ ปฏิสนธิจิตเป็นสภาพรู้อารมณ์ที่ไม่ปรากฏในชาตินี้ เช่นเดียวกับภวังคจิตที่รู้อารมณ์เดียวกับปฏิสนธิจิตเกิดต่อดำรงภพชาติความเป็นบุคคลนี้ไว้ จนกว่าจะรู้อารมณ์ที่ปรากฏทางตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ แล้วก็เป็นภวังค์ต่อไป จนกว่าจุติจิตจะเกิดรู้อารมณ์เดียวกับปฏิสนธิและภวังค์ ทำหน้าที่หมดสิ้นความเป็นบุคคลนี้ในชาตินี้

ในจินตนาการคิดว่า กระแสจิตเป็นกระแสน้ำจริงๆ เพิ่งจะเข้าใจว่า ไม่มีกระแสจิตอย่างกระแสน้ำ เพราะจิตเกิดดับทีละหนึ่ง มีจิตเพียงขณะเดียวเท่านั้นที่กำลังปรากฏเป็นชีวิต จิตขณะก่อนก็ดับไปแล้ว จิตขณะต่อไปก็ยังไม่เกิด ชีวิตจึงเป็นเพียงชั่วหนึ่งขณะจิตที่กำลังปรากฏจริงๆ จึงจะเข้าใจว่า ไม่มีเรา เห็นแล้วก็ดับไป ถ้าเห็นเป็นเรา ตอนเห็นเกิดแล้วดับ เราอยู่ที่ไหน จึงจะเห็นความเป็นอนัตตา ไม่มีตัวตน ไม่มีสิ่งหนึ่งสิ่งใดที่จะยึดถือได้เลยว่า เป็นเรา เป็นสัตว์ บุคคล

ระยะนี้นึกถึงความตายบ่อยๆ เพราะอายุมากขึ้น สุขภาพไม่ดี ต้องไปหาหมอเกือบทุกอาทิตย์ ไม่ได้นึกถึงความตายด้วยกุศลจิต เพราะกลัวตาย ยังไม่อยากตาย แต่ก็ต้องทำใจว่า ถ้าจะตายจริงๆ ก็ต้องตาย ไม่มีใครห้ามความตายได้ จึงพิจารณาธรรมที่ได้ฟังได้ศึกษาจากท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ซึ่งท่านนำความเข้าใจธรรมของพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าที่ได้ศึกษาพิจารณามายาวนาน มาเผยแพร่ด้วยความกรุณาและเมตตา ให้ผู้สนใจได้เข้าใจตาม ดีใจที่ยังไม่ตาย ยังสามารถเข้าใจธรรมเพิ่มขึ้นได้ทีละเล็กทีละน้อย ทำให้เกิดปีติที่ยังมีชีวิตอยู่เพื่อปัญญาปรากฏ

ขอนอบน้อมแด่พระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

กราบเท้าบูชาคุณของท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ด้วยความเคารพค่ะ