สมาธิที่พระพุทธเจ้าก่อนการตรัสรู้ และท่านเทวทัต ได้เจริญจนได้โลกิยอภิญญา เป็นสัมมาสมาธิหรือมิจฉาสมาธิครับ

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

ก่อนอื่นก็ต้องเข้าใจตั้งแต่ต้นว่า สมาธิ เป็นธรรมที่มีจริง สมาธิเป็นชื่อของเอกัคคตา เจตสิก ที่เกิดร่วมกับจิตทุกดวง สมาธิแบ่งเป็น ๒ ประเภท คือ มิจฉาสมาธิ ๑ สัมมาสมาธิ ๑ มิจฉาสมาธิ คือเอกัคคตาที่เกิดร่วมกับอกุศลจิต สัมมาสมาธิเป็นเอกัคคตา ที่เกิดร่วมกับกุศลจิต

สัมมาสมาธิ มีหลายระดับ คือ สมาธิที่เป็นไปในวัฏฏะและสมาธิที่นำออกจากวัฏฏะ, สมาธิที่เป็นฌานระดับขั้นต่างๆ มีปฐมฌาน เป็นต้น เพียงเพื่อสงบระงับกิเลสประการ ต่างๆ มีโลภะ เป็นต้น และทำให้เกิดในพรหมโลกเท่านั้นไม่สามารถทำให้พ้นจากทุกข์ได้ พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงเกื้อกูลให้สาวกทั้งหลายเจริญสมาธิที่เกิดร่วมกับองค์มรรค เป็นสมาธิ ที่นำออกจากวัฏฏะ คือ การอบรมเจริญสติปัฏฐาน ๔ ซึ่งมีสมาธิที่เป็นสัมมาสมาธิเกิดร่วมด้วย

ดังนั้น จึงพิจารณาได้ว่า สมาธิที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าเจริญก่อนตรัสรู้ กับ สมาธิที่ท่านพระเทวทัตเจริญ ก็คือ สัมมาสมาธิ เพราะเป็นสมาธิที่เกิดกับกุศลจิต ไม่ใช่ มิจฉาสมาธิ แต่ไม่ได้เป็นไปเพื่อออกจากสังสารวัฏฏ์ จึงเป็นมิจฉาปฏิปทา ครับ

... ยินดีในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ ...

ขอบพระคุณอาจารย์คำปั่นอย่างสูงครับผม