ปัญญามีปกติเห็นภัยในอกุศล

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

🏡 พระไตรปิฎกไม่ได้มีไว้สำหรับอ่านเพื่อจำเสียงทุกคำ แต่มีไว้ให้อ่านแล้วเข้าใจตามระดับขั้นของปัญญา

🏩 ธรรมแต่ละหนึ่ง เกิดดับสืบต่อ ตามเหตุปัจจัย ตามการสะสม ไม่มีสัตว์ บุคคล ตัวตน

🏠 พระธรรมงามในเบื้องต้น ท่ามกลาง และในที่สุด เพราะเป็นความจริง เข้าใจในสิ่งที่มีจริง ... งามไหม!!!

🏰 ภัยคือกิเลสอกุศล ต้องเข้าใจธรรมะ มีกุศลธรรมเป็นที่พึ่ง เพื่อให้พ้นภัยจากกิเลสอกุศล

🏤 ขณะที่เป็นกุศล ย่อมดีกว่าขณะที่เป็นอกุศล

🏠 ปัญญามีปกติเห็นภัยในอกุศล แม้มีประมาณน้อย

ถ้าไม่ฟังพระธรรม ก็ไม่มีที่พึ่ง และไม่รู้จักทุกข์ตามความเป็นจริง ชอบรูปสวย เสียงเพราะ กลิ่นหอม ... แต่หารู้ไม่ว่าเป็นทุกข์ เพราะไม่เที่ยง แปรปรวน เกิดแล้วดับ เพราะฉะนั้น ที่พึ่งที่แท้จริงคือกุศลธรรมที่ประกอบด้วยปัญญา มีธรรมเป็นเกาะ เป็นที่พึ่ง

**ปัญญามีปกติเห็นภัยในอกุศล แม้มีประมาณน้อย

พระสูตรเสาร์นี้ ... ปฐมนาถสูตร ... ว่าด้วยธรรมอันกระทำที่พึ่ง ๑๐ ประการ

อะไรเป็นที่พึ่งที่แท้จริง!!! พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงแสดงธรรมที่ทำให้มีที่พึ่ง ๑๐ ประการ ได้แก่ ๑. มีศีล ๒. เป็นพหูสูต สดับตรับฟังพระธรรม ๓. มีมิตรดี ๔. เป็นผู้ว่าง่าย น้อมรับคำพร่ำสอนโดยเคารพ ๕. มีความขยัน ไม่เกียจคร้านในกิจที่ควรทำ ๖. เป็นผู้ใคร่ในธรรม ๗. เป็นผู้ปรารภความเพียร ๘. เป็นผู้สันโดษ ๙. มีสติ ๑๐. มีปัญญา

พระสุตตันตปิฏก อังคุตตรนิกาย
ทสกนิบาต เล่ม ๓๘ หน้า ๓๙

สนทนาธรรมที่ มศพ. ๒๕ ก.ค. ๕๘

กราบเท้าบูชาคุณท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ด้วยความเคารพยิ่ง

ยินดีในกุศลจิตของทุกท่านค่ะ