การมองเห็นอมนุษย์
การที่คนเรามีโอกาสได้เห็นอมนุษย์นั้น เป็นเพราะเหตุใด หลายคนและมีหนังสือมากมาย ได้กล่าวถึงความสามารถพิเศษของบางบุคคลที่สามารถมองเห็น และอมนุษย์มาปรากฏให้เห็นเหมือนมาขอความช่วยเหลือ ทั้งน่ากลัวและสภาพปกติเหมือนคนทั่วไป อีกอย่างคนธรรมดาสามารถจำชาติก่อนได้หรือไม่
การที่คนเรามีโอกาสได้เห็นอมนุษย์นั้น เป็นเพราะเหตุหลายอย่าง เช่น เพราะทิพยจักษุ (ตาทิพย์) เพราะอมนุษย์ต้องการให้เห็นเพื่อขอส่วนบุญ เป็นต้น ในพระไตรปิฎกและอรรถกถากล่าวถึงคนธรรมดา บางคนสามารถจำชาติก่อนได้ สำหรับเทพและอมนุษย์บางพวกจำชาติก่อนได้เพราะการสืบต่อแห่งภพรวดเร็ว ผู้ที่บำเพ็ญฌานจนสำเร็จอภิญญาจิต (บุพเพนิวาสานุสติญาณ) ย่อมระลึกชาติก่อนได้ ตัวอย่างของผู้จำชาติก่อนได้ขอเชิญคลิกอ่านที่นี่ ... อานนท์เศรษฐี (คาถาธรรมบท)
ขอนอบน้อมแด่พระรัตนตรัย
ตามธรรมดา จักขุปสาทรูป (ตา) ของมนุษย์ย่อมไม่สามารถเห็นอมนุษย์ (เช่น เปรตหรือเทวดา) ที่เป็นภพภูมิอื่นได้ เพราะร่างกายละเอียดกว่า ดังเช่นเทวดาก็จะไม่เห็นพรหม เพราะพรหมมีร่างกายละเอียดกว่า และเกินกว่าจักษุของเทวดาที่จะเห็นได้ ดังนั้นที่เห็นอมุษย์ได้นั้นเพราะเขาเนรมิตร่างกายให้หยาบ ให้ตาของ มนุษย์เห็นได้ หรือเพราะบุคคลนั้น อบรมสมถภาวนา จนได้ตาทิพย์ สามารถเห็นได้
ซึ่งจากการที่เราฟังว่า คนนั้น คนนี้เห็น หรือบอกว่ามีตาทิพย์ก็ต้องถามถึงเหตุที่ได้ตาทิพย์ว่า อบรมอย่างไร จึงจะรู้ว่าที่พูดจริงหรือไม่จริง สนใจที่เหตุ ไม่ใช่เชื่อที่ผลครับ ส่วนการระลึกชาติได้ ก็ด้วยการอบรมสมถภาวนาเช่นกัน หรือภพภูมิอื่นๆ รวมทั้งคนธรรมดาก็ระลึกชาติได้ ถ้าเหตุปัจจัยพร้อม ที่สำคัญ แม้พระโพธิสัตว์ในวันจะตรัสรู้ช่วงปฐมยามก็ระลึกชาติได้นับไม่ถ้วน แต่ในยามนั้นก็ยังไม่ได้ดับกิเลสเลย ยังมีกิเลสเต็ม ดังนั้น ประโยชน์อะไรกับการระลึกชาติได้ ก็ไม่สำคัญเท่ากับการอบรมเจริญปัญญา เพื่อดับกิเลสคือ สติปัฏฐานครับ
ขออนุโมทนา
ขออุทิศกุศลให้สรรพสัตว์
ในครั้งพุทธกาล มนุษย์ก็เห็นเทพ พูดกับเทพด้วย เช่น ในอดีตพระโพธิสัตว์ได้ให้สัญญากับพระนางอุทัยภัทราว่า ถ้าคนใดคนหนึ่งจากโลกนี้ไปแล้ว ให้กลับมา บอกว่า ไปเกิดที่ไหน ภายหลังพระโพธิสัตว์จุติจากโลกนี้ ไปเป็นท้าวสักกะจอมเทพที่ชั้นดาวดีงส์ แล้วก็มาหาพระนางอุทัยภัทรา วันแรกมาด้วยถาดทอง วันที่สองมาด้วยถาดเงิน วันที่สามมาด้วยถาดโลหะ มาเพื่อเกื้อกูลธรรมะ และเปลื้องข้อผูกพันค่ะ
ในคราวที่พุทธองค์ จำพรรษาที่สวรรค์ชั้นดาวดึงส์ หลังจากได้แสดงพระอภิธรรมแก่พุทธมารดาแล้ว วันที่เสด็จลงจากดาวดึงส์ (บางท่านเรียกว่า "วันเปิดโลก") เป็นวันที่มนุษย์มองเห็น ทั้งพระพรหม เทวดาในกามภูมิ และสัตว์นรกด้วย แม้สัตว์นรกก็มองเห็น พระพรหม เทวดา และมนุษย์ด้วยเช่นกัน (ในคราวนั้น ผู้ที่ไม่ปรารถนาเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ไม่มี)
สิ่งที่สำคัญคือ ให้รู้ว่า สังขารและวัยเสื่อมไปเป็นธรรมดา ไม่ให้ประมาทในการเจริญกุศลทุกประการ โดยเฉพาะอบรมปัญญาค่ะ
ทัสสนานุตริยะ หมายถึง การเห็นอันเยี่ยม ได้แก่ การเห็นพระตถาคต และตถาคตสาวก รวมถึงสิ่งทั้งหลายที่จะให้เกิดความเจริญงอกงามแห่งจิตใจ
