ทุกข์ใจเรื่องของลูก

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

แต่ละคน ก็หลากหลายตามการสะสม เป็นแต่ละหนึ่งจริงๆ เมื่อว่าโดยธรรมแล้ว ก็ไม่มีใคร ไม่สัตว์ ไม่มีบุคคล ไม่มีตัวตนเลย มีแต่ธรรมเท่านั้น อะไรที่จะเกิดขึ้น ล้วนเกิดขึ้นเป็นไปตามเหตุปัจจัยไม่อยู่ในอำนาจบังคับบัญชาของใครทั้งสิ้น คุณแม่ได้ทำหน้าที่ของผู้เป็นแม่อย่างเต็มที่แล้ว หวังดีจนถึงที่สุดแล้ว ไม่มีเหตุอะไรที่จะต้องเครียดหรือไม่สบายใจเลย เพราะทำหน้าที่อย่างเต็มที่แล้ว

ปัญญาความเข้าใจถูกเห็นถูก เป็นที่พึ่งได้ในทุกเวลา ปัญญาจะไม่ทำให้เดือดร้อนเลย เมื่อเข้าใจความจริง เข้าใจถึงการสะสมของแต่ละบุคคล ก็ย่อมจะคลายความไม่สบายใจลงได้ แล้วก็ทำกิจหน้าที่ที่ควรทำต่อไป เพราะในที่สุดแล้ว ทุกคนก็จะต้องละจากโลกนี้ไป ผู้ที่เป็นบุตรก็ต้องจากมารดา ผู้ที่เป็นมารดาก็ต้องจากบุตร เป็นธรรมดาจริงๆ เมื่อเป็นเช่นนี้ ในระหว่างที่ยังมีชีวิตอยู่นี้ ก็ทำกิจที่ควรทำต่อไป และกิจที่ควรทำที่สุด คือ ฟังพระธรรมศึกษาพระธรรมสะสมความเข้าใจถูกเห็นถูก เห็นประโยชน์อย่างยิ่งของทุกคำของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เพราะทุกคำของพระองค์เกื้อกูลให้ผู้ฟังผู้ศึกษาเกิดปัญญาเป็นของตนเอง และปัญญานี้แหละที่จะเป็นที่พึ่งสำหรับผู้นั้น เบาสบายด้วยความเข้าใจถูก ทำให้จิตใจน้อมไปในทางฝ่ายที่เป็นกุศล ป้องกันต้านทานไม่ให้ตกไปในทางฝ่ายอกุศลโดยประการทั้งปวง และที่สำคัญ สภาพธรรมที่จะทำให้จิตใจเข้มแข็ง หรือ ที่เรียกว่ากำลังใจ ก็คือ ปัญญา นั่นเอง ครับ

... ยินดีในกุศลของทุกๆ ท่านครับ ...

กราบขอบพระคุณท่านที่เมตตาตอบคำถามของหนูเป็นอย่างสูงค่ะ หนูอ่านคำตอบด้วยน้ำตา น้อมรับสิ่งที่เกิดขึ้นอย่างหมดใจ เป็นบุญกุศลของหนูที่ได้เจอธรรมะในเพจของท่าน เป็นที่พึ่งทางใจอย่างแท้จริง คลายทุกข์กังวลไปได้มากค่ะ

ยินดีในกุศลจิตครับ