รีบทิ้งสิ่งที่ผิด
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
คำว่าพุทธศาสนาหมายถึงคำสอนของพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
ทุกคำเป็นคำของปัญญาทำให้เกิดความเห็นถูก ความเข้าใจถูก ไม่มีคำไหนเลยที่สนับสนุนส่งเสริมให้เกิดความไม่รู้ เกิดความเห็นผิดและการปฏิบัติผิด เพราะว่าการประพฤติปฏิบัติที่ถูกต้อง ต้องมาจากความเห็นถูก เข้าใจถูกในความจริง จึงจะละทิ้งสิ่งที่ผิด
เชิญคลิกชม ...
รายการบ้านธัมมะ 28 พฤษภาคม 2565 รีบทิ้งสิ่งที่ผิด
กราบเท้าบูชาคุณท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ด้วยความเคารพยิ่ง
ยินดีในความดีของทุกท่านค่ะ
ปฏิบัติ ในพระพุทธศาสนาหมายถึงถึงเฉพาะ
ธรรม หมายถึงสิ่งที่มีจริง
ปฏิบัติธรรม หมายถึงการถึงเฉพาะซึ่งธรรมะตรงตามความจริง ซึ่งเป็นเรื่องที่ละเอียดลึกซึ้งอย่างยิ่ง เพราะเหตุว่าเป็นเรื่องของปัญญาที่เข้าใจอย่างถูกต้องตรงตามความเป็นจริงของสิ่งที่มีจริง ที่กำลังมีกำลังปรากฏ เป็นการประพฤติคล้อยตามพระอริยะทั้งหลาย เพราะฉะนั้น จึงเป็นเรื่องของปัญญา เป็นเรื่องของการเข้าใจถูกเห็นถูกตั้งแต่ต้น ในขั้นของการฟังพระพุทธพจน์ ก็คือคำจริงแต่ละคำของพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
ก่อนอื่นต้องทราบว่า มศพ. ไม่สนับสนุนความไม่รู้ นี่คือสิ่งที่สำคัญที่สุด เพราะฉะนั้น การที่จะรู้จักพระสัมมาสัมพุทธเจ้า หรือว่ารู้คุณของพระองค์ไม่ง่ายเลย เพราะพระองค์ทรงเป็นพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า ไม่ใช่ว่าพอตรัสอะไรแล้วคนก็เข้าใจได้หมดเลย ถ้าอย่างนั้นใครๆ ก็พูดกันแล้วก็เข้าใจกันไปเลย
แต่นี่แต่ละคำ ... ไม่รู้ธรรมะแล้วจะปฏิบัติธรรมะได้ไหม ไม่ใช่ตามๆ กันไป ... จะไปปฏิบัติธรรมะ แต่รู้หรือยังว่าธรรมะคืออะไร ถ้ายังไม่รู้อยู่ ก็เท่ากับว่าไม่ได้ฟังคำสอนของพระองค์ แล้วไปปฏิบัติธรรมะที่ไม่ใช่คำสอนของพระองค์
พระสัมมาสัมพุทธเจ้าสอนให้รู้ ไม่ใช่สอนให้ไม่รู้ เพราะฉะนั้น ปฏิบัติคืออะไร ... สำนักปฎิบัติคืออะไร!! ในคำสอนของพระองค์ ไม่มีคำว่าสำนักปฎิบัติธรรมแน่นอน เพราะเหตุว่าธรรมะเป็นสิ่งที่มีจริงๆ การที่จะเข้าใจธรรมะ รู้ธรรมะ ก็คือรู้ในสิ่งที่กำลังมีกำลังปรากฏในขณะนี้ ไม่ใช่การไปทำอะไรที่ผิดปกติที่ไหนเลย
เริ่มตั้งแต่การประกาศพระศาสนาของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า พระองค์ก็ทรงแสดงธรรมะสิ่งที่มีจริงโดยตลอดและมีผู้ได้รับประโยชน์จากพระธรรมที่ทรงแสดงมากมายนับไม่ถ้วนทั้งหมดก็คือมีปัญญาที่เจริญขึ้นจากการได้ฟังคำจริงของพระองค์เมื่อปัญญาเจริญขึ้นปัญญานั่นแหละที่ทำกิจหน้าที่ของปัญญาไม่ว่าจะอยู่ ณ ที่ใดก็ตาม
เพราะฉะนั้น จึงไม่มีคำว่าสำนักปฎิบัติธรรมในคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า แต่มีคำว่า สำนัก ก็คือที่อยู่ จะอยู่ที่ไหนก็ตามที่นั่นคือสำนัก พระสัมมาสัมพุทธเจ้าประทับอยู่ ณ ที่ใด ที่นั่นก็เป็นสำนักของพระองค์ ใครก็ตามอยู่ ณ ที่ใด ที่นั่นก็เป็นสำนักของผู้นั้น ไม่มีการสร้างสถานที่ให้คนไปปฏิบัติ
เหตุที่พระพุทธศาสนาไม่มีคำว่าสำนักปฎิบัติธรรม เพราะพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดงธรรมะให้เข้าใจ เพราะฉะนั้น แสดงทุกคำแม้แต่สำนักคืออะไร ปฏิบัติคืออะไร ไม่ใช่ให้ไปทำ แต่ให้เข้าใจแต่ละคำที่พระองค์ทรงแสดง ความจริงของสภาพธรรมะที่กำลังมีเดี๋ยวนี้ ว่าไม่ใช่เรา ... เป็นธรรมะ คือสิ่งที่มีจริง ... ที่ถ้าไม่เกิดก็จะไม่มี
เดี๋ยวนี้ธรรมะอยู่ไหน จะไปปฏิบัติธรรมะ ... ตอบได้ไหม เพราะฉะนั้นพระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสว่าอย่างไร จะได้เข้าใจคำของพระองค์ ไม่ใช่คำที่คิดเองหรือคำของคนอื่น พระองค์ประกาศว่าขณะนี้ไม่มีเรา แล้วจะปฏิบัติอย่างไรล่ะ ... ไม่มีเรา หรือจะปฏิบัติให้เข้าใจว่าไม่มีเรา ปฏิบัติอย่างไรจะเข้าใจว่าไม่มีเรา!!!
ธรรมะคือสิ่งที่มีจริงไม่ใช่เรา ต้องมั่นคงว่าไม่ใช่เรา เพราะฉะนั้น ไม่ว่าจะปฏิบัติหรืออะไรก็ตาม ทั้งหมดก็คือว่าไม่ใช่เรา นั่นคือคำสอนของพระองค์ เป็นเรื่องยากแน่นอน
เมื่อไม่ได้ฟังคำของพระองค์ ก็เป็นเราไปปฎิบัติธรรม เพราะฉะนั้น ค้านกับที่พระองค์ตรัสว่า ธรรมะทั้งหลายไม่ใช่เรา เป็นอนัตตา
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
กราบเท้าบูชาคุณท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ด้วยความเคารพยิ่ง
ยินดีในกุศลจิตของทุกท่านค่ะ
การปฏิบัติใดที่ไม่มีปริยัติไม่ใช่การปฎิบัติในพระพุทธศาสนา เพราะว่าการปฏิบัติธรรมะสมควรแก่ธรรมมะ จะเกิดขึ้นได้ต้องมีปริยัติที่มั่นคง เป็นความเข้าใจธรรมะไปตามลำดับจริงๆ จนกว่าปัญญาจะสมบูรณ์พร้อม เพียงพอต่อการที่จะเข้าใจลักษณะของธรรมะที่กำลังปรากฏในขณะนี้
... ถ้ามีใครที่รู้แจ้งสภาพธรรม ตัวผู้นั้นเองก็รู้ว่าไม่ได้ไปสำนักไหน แต่ฟังธรรม แล้วก็เข้าใจคำของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าตามลำดับ จึงรู้ว่าไม่ใช่เราขณะที่ฟัง ขณะที่ทำทุกสิ่งทุกอย่าง มิฉะนั้นก็ละความเป็นเราไม่ได้ ...
