เห็นกิเลสของตนเอง
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
คำจริงของพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า เป็นคำที่อนุเคราะห์เกื้อกูลให้ผู้ฟังเกิดปัญญารู้ว่า ไม่รู้ตรงไหนและไม่รู้ในอะไร
เมื่อรู้ว่าไม่รู้แล้ว ก็จะเห็นอกุศลหรือว่าความเห็นผิดที่ได้สะสมมาตามความเป็นจริง ไม่เอนเอียงตกไปด้วยอำนาจอคติที่ไม่ตรงเพราะไม่รู้ เพราะฉะนั้นผู้นั้นก็เห็นกิเลสของตนเอง
รายการบ้านธัมมะ 26 มีนาคม 2565 เรื่อง เห็นกิเลสของตนเอง
กราบเท้าบูชาคุณท่านอาจารย์ด้วยความเคารพยิ่ง
ยินดีในความดีของทุกท่านค่ะ
สำคัญที่สุดไม่ใช่เพียงชื่อพุทธะหรือธรรมะหรือสังฏะแต่ต้องมีความเข้าใจด้วยว่า ทั้งหมดคือปัญญา พุทธะ ... ธรรมะ ทุกคำถ้าไม่ใช่คำที่มีความหมาย ไม่ใช่คำที่จะทำให้เกิดความเข้าใจถูก คำนั้นจะมีค่าหรือ? ไม่ว่าคำใดๆ ทั้งสิ้น จะเป็นคำพูดไพเราะทั่วๆ ไปหรืออะไรก็ตามแต่ หรือคำพูดอย่างละเอียดหรืออย่างไม่ละเอียดก็ตามแต่ เป็นแต่เพียงหัวข้อทั้งหมดต้องเพื่อเข้าใจ มิฉะนั้นแล้วจะมีประโยชน์อะไร?
ถ้าใครก็ตามไม่ว่าจะเป็นภิกษุ ภิกษุณี อุบาสก อุบาสิกา แต่ถ้าไม่มีความเข้าใจธรรมะ ก็เหมือนกับใครๆ ที่ไม่เข้าใจธรรมะนั่นเอง ... จะมีค่าตรงไหน เพราะฉะนั้นค่าอยู่ที่ความเข้าใจธรรมะคือความจริง คนนั้นสามารถที่จะรู้สิ่งซึ่งคนอื่นไม่รู้และเป็นความจริงถึงที่สุด เพราะฉะนั้นค่าสูงสุดคือพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าผู้ทรงตรัสรู้ความจริง อะไรจะมีค่ายิ่งกว่าความจริง!!!
ทรงบำเพ็ญพระบารมีนานเท่าไหร่ เพื่อสิ่งเดียวคือเพื่อรู้ความจริง เพื่อเข้าใจความจริง ไม่ใช่เพียงเป็นพระเจ้าจักรพรรดิ มีอาณาเขตมากมาย ... นั่นก็ไม่ใช่สิ่งที่มีค่าที่สุด เพราะฉะนั้นความเข้าใจถูกต้องตามความเป็นจริงมีค่าที่สุด ไม่ว่าบุคคลนั้นจะเป็นใคร และความเข้าใจนั้นอยู่กับใคร ... ต้องเป็นผู้ที่มีความเข้าใจถูก ... มีค่าที่สุด
ถ้าไม่ได้ฟังพระธรรมซึ่งเป็นคำของพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า ที่เป็นคำตรง คำจริง คำที่ทำให้เข้าใจถูกต้อง และเป็นคำที่หวังดี ที่อนุเคราะห์เกื้อกูลให้เกิดปัญญา ก็จะไม่เข้าใจ ไม่เกิดปัญญาที่เห็นกิเลสของตนเองเลย และการที่จะเห็นกิเลสของตนเองได้จริงๆ นั้นต้องรู้ว่ากิเลสเป็นนามธรรม เป็นสภาพรู้ที่ไม่ใช่เรา ไม่ใช่แต่เฉพาะกิเลสเท่านั้น แต่ทุกสิ่งทุกอย่างที่มีจริงๆ ทั้งหมดเป็นธรรมะไม่ใช่เรา
