ทำวิปัสสนา
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
หนทางที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ทรงแสดงไว้ เป็นเรื่องของการอบรมเจริญปัญญาตั้งแต่ขั้นต้นเลยคือการฟังธรรมะและเข้าใจถูกต้อง พอมีความเข้าใจธรรมะแล้วปัญญาก็สามารถเจริญขึ้นจนสามารถประจักษ์แจ้งความจริงตามที่พระองค์ได้ทรงแสดงไว้ แล้วก็ดับกิเลสเป็นลำดับขั้น
ทั้งหมดเป็นเรื่องของวิปัสสนาภาวนา คำว่า "วิปัสสนา" ถ้าไม่เข้าใจแล้วบางท่านคิดว่าจะไปทำวิปัสสนาขึ้นมา โดยไม่รู้เลยว่าจริงๆ แล้วเป็นเรื่องของการอบรมความเข้าใจ ถ้าไม่มีแม้แต่ความเข้าใจในขั้นต้นคือไม่รู้ว่าธรรมะคืออะไร ไม่สามารถเจริญวิปัสสนาได้ ...
เชิญคลิกชม ...
รายการบ้านธัมมะ 5 กุมภาพันธ์ 2565 เรื่อง ทำวิปัสสนา
กราบเท้าบูชาคุณท่านอาจารย์ด้วยความเคารพยิ่ง
ยินดีในความดีของทุกท่านค่ะ
การสนทนาเรื่องการปฎิบัติธรรมเป็นเรื่องใหญ่ เป็นเรื่องที่ควรจะได้ศึกษา ได้สนทนาเพื่อความเข้าใจอย่างถูกต้องตรงตามความเป็นจริง เพราะว่าความเป็นชาวพุทธที่แท้จริงนั้นคือ ต้องเป็นผู้ที่มีความเข้าใจในคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า และจะมีความเข้าใจในคำสอนของพระองค์ได้ ก็ต้องได้ฟัง ได้ศึกษาในคำจริงของพระองค์ด้วยความเคารพอย่างยิ่งสำคัญคือความเข้าใจ
ความสำคัญของการที่ชาวพุทธเป็นผู้เผิน หรือไม่ใส่ใจอย่างเคารพรอบคอบในคำของพระองค์ คือในเรื่องของการปฏิบัติธรรมะ ซึ่งในความเป็นจริง "ปฏิบัติธรรมะ" ก่อนที่จะมาถึงคำนี้ พื้นฐานรากฐานที่สำคัญนั้นเป็นอย่างไร ... ที่จะเกื้อกูลให้เข้าใจอย่างถูกต้อง และไม่ไปทำในสิ่งที่ผิดที่ไม่ถูกต้อง ... ก่อนที่จะทำอะไรก็ต้องรู้ว่าเข้าใจคำของพระองค์หรือเปล่าที่ตรัสรู้ธรรมมะ?
ต้องเริ่มจากตรงนี้ก่อนเพราะว่าเหมือนกับจะได้ยินคำว่า "ธรรมะ" แต่ก็ยังไม่รู้ว่าธรรมะคืออะไร ... ถ้าไม่เข้าใจเลยแล้วพูดคำนั้นหมายความว่าอะไร? เราเองผู้ฟังต้องเป็นคนที่ไตร่ตรอง ถ้าไม่เข้าใจอะไรเลยแล้วพูดคำนั้นหมายความว่าอะไร?? ... ไม่มีความหมายเลย ไร้สาระเพราะไม่เข้าใจ จะพูดคำไหนก็ตาม ถ้าไม่เข้าใจ ... คำนั้นก็ไม่มีสาระ
เป็นการพูดคำที่ไม่รู้จัก ... ดีไหม ... ชวนกันพูดคำที่ไม่รู้จักด้วย เพราะคนนั้นพูดว่าปฏิบัติธรรมะ อีกคนก็ปฏิบัติธรรมะต่อๆ กันไป ไม่รู้ว่าปฏิบัติธรรมะคืออะไร??
ที่ผ่านมารู้แล้วว่าพูดคำที่ไม่รู้จักคือพูดว่าธรรมะ พูดว่าปฏิบัติธรรมะ แล้วแนวทางที่ถูกต้อง หนทางที่ถูกต้องที่จะไม่เป็นการพูดคำที่ไม่รู้จัก แต่ว่าเริ่มเข้าใจในคำดังกล่าวนั้นอย่างไร?? ... ก็ต้องรู้ว่าคำนั้นหมายความว่าอะไรและคืออะไร สมควรไหมที่จะไปพูดคำที่ไม่รู้จัก รู้สึกเป็นเรื่องง่ายๆ พูดกันแต่ว่าปฏิบัติๆ แต่ไปที่ไหนก็ปฏิบัติ ที่โน่นก็ปฏิบัติ ที่นี่ก็ปฏิบัติ แต่ธรรมะคืออะไรก็ไม่รู้ และจะปฎิบัติธรรมได้อย่างไร?
ต้องเป็นคนตรงตามความเป็นจริง เป็นเรื่องที่สำคัญมาก ถ้าหากว่าตั้งต้นผิด เข้าใจผิดตั้งแต่ต้น ก็ไม่มีทางที่จะไปในทางที่ถูกต้องได้
การตั้งต้นที่ถูกต้องก็เป็นสิ่งที่ยากจริงๆ ในความละเอียดที่จะเป็นผู้ตั้งต้นหรือเริ่มต้นที่ถูกต้องคืออย่างไร?? ... สิ่งที่ยากแล้วไปทำให้ง่าย ... ผิดไหม?? ... รู้ว่ายากก็คือต้องฟังและพิจารณาไตร่ตรองจนกระทั่งเข้าใจแต่ละคำที่พูด
พูดว่า "ธรรมะ" ก็ต้องเข้าใจว่าธรรมะคืออะไร พูดว่า "ปฎิบัติธรรมเ" ก็ต้องรู้ว่าปฏิบัติธรรมะคืออะไร ไม่รู้เลยแล้วพูดก็ไม่รู้ ... ก็ไร้สาระ
เป็นสิ่งที่ยากที่จะเข้าใจในความละเอียดลึกซึ้งของแม้แต่คำที่กล่าวอยู่เสมอคือ "ธรรมะ" ไม่ใช่ว่าจะเป็นการกล่าวย้ำโดยไร้เหตุผล แต่ว่าเป็นการกล่าวย้ำเพื่อความเข้าใจอย่างถูกต้องมั่นคงจริงๆ ว่า "ธรรมะคืออะไร"
การเริ่มต้นก็เริ่มฟัง เริ่มศึกษาก็พอจะได้ยินได้ฟังว่า ธรรมะคือสิ่งที่มีจริงๆ ในขณะนี้ ... ก็ต้องเป็นเรื่องยาว ไม่เช่นนั้นก็ไม่เข้าใจ ... ขณะนี้มีอะไร?? พระองค์จะตรัสรู้สิ่งที่ไม่เข้าใจให้คนไม่เข้าใจหรือ!!!
ทุกคำของพระองค์ทรงแสดงในสิ่งที่มีจริง เพื่อประโยชน์แก่ผู้ฟัง คือเป็นปัญญาของผู้ฟังเอง ที่จะมีความเข้าใจ เพราะว่าได้อาศัยคำของพระองค์
ถ้าเริ่มรู้ตัวแล้วว่าไม่รู้ ก็ควรกลับมาตั้งต้นที่คำว่า "ธรรมะคืออะไร" เพราะถ้าไม่รู้จักคำนี้ ก็ไม่สามารถจะมีปัญญาเข้าใจอะไรต่อไปได้เลย ที่จะรู้ความจริงตามที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ทรงแสดง เพราะการที่จะมีปัญญาสามารถเจริญขึ้นต่อไปได้จนถึงขั้นที่จะประจักษ์แจ้งความจริงของสิ่งที่มีจริงที่กำลังปรากฏ ต้องเห็นโทษของความไม่รู้ และละความไม่รู้ไปตามลำดับ ซึ่งทั้งหมดก็จะต้องเป็นผู้ที่ฟังพระธรรมด้วยความรอบรู้ ด้วยความไม่ประมาท ด้วยความละเอียดรอบคอบ จนกว่าจะเข้าใจแจ่มแจ้งในทุกคำที่พระองค์ได้ทรงแสดงไว้
