การอนุเคราะห์?

การอนุเคราะห์หรือการสงเคราะห์ในพระไตรปิฎกแสดงไว้ดังนี้ ขอเชิญคลิกอ่านที่นี่

การอนุเคราะห์ การสงเคราะห์ [สังคหสูตร]

ขอเชิญคลิกอ่านที่นี่

การอนุเคราะห์ การสงเคราะห์ [สังคหสูตร]

ขอเชิญคลิกอ่านที่นี่ ...

มิตรผู้เป็นทิศเบื้องซ้ายอันกุลบุตรพึงบำรุง

ขอนอบน้อมแด่พระรัตนตรัย

การอนุเคราะห์หรือสงเคราะห์นั้น หมายถึง การช่วยเหลือด้วยประการต่างๆ เช่น ช่วยเหลือ อนุเคราะห์ด้วย อามิส ก็คือด้วยสิ่งของต่างๆ เป็นต้น อนุเคราะห์ด้วยธรรม เช่น ช่วยให้มีความเข้าใจธรรม โดยอธิบาย ให้สื่อ เป็นต้น การอนุเคราะห์ ควรเลือกบุคคลที่ควรอนุเคราะห์ เช่น บางคนก็ควรอนุเคราะห์ โดยการให้ (ให้สิ่งต่างๆ ) บางคนเหมาะที่จะพูดวาจาดี เพราะเขาไม่เดือดร้อนในเรื่องของที่มี บางคนควรให้ความช่วยเหลือเป็นต้น หรือบางคนควรอนุเคราะห์ด้วยธรรมเพราะเป็นผู้ที่สนใจอยู่แล้ว เป็นต้น แต่การอนุเคราะห์ที่ประเสริฐสูงสุดคือ อนุเคราะห์ ช่วยเหลือด้วยการให้เข้าใจพระธรรม อนุเคราะห์ด้วยพระธรรมนั่นเอง ดังข้อความในพระไตรปิฎก

เรื่อง การอนุเคราะห์

พระสุตตันตปิฎก เอกนิบาต-ทุกนิบาต เล่ม ๑ ภาค ๒ - หน้าที่ 481

อรรถกถาสูตรที่ ๙

สูตรที่ ๙ (ข้อ ๓๙๔) มีวินิจฉัยดังต่อไปนี้.

การอนุเคราะห์ด้วยปัจจัย ชื่อว่า อามิสอนุเคราะห์ การอนุเคราะห์ด้วยธรรม ชื่อว่า ธรรมอนุเคราะห์.

จบอรรถกถาสูตรที่ ๙

พระสุตตันตปิฎก เอกนิบาต-ทุกนิบาต เล่ม ๑ ภาค ๒ - หน้าที่ 478

สูตรที่ ๙

[๓๙๔] ๑๔๘. ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย การอนุเคราะห์ ๒ อย่างนี้

๒ อย่างเป็นไฉน คือ การอนุเคราะห์ด้วยอามิส ๑ การอนุเคราะห์ด้วยธรรม

ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย การอนุเคราะห์ ๒ อย่างนี้แล ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย บรรดาการอนุเคราะห์ ๒ อย่างนี้ การอนุเคราะห์ด้วยธรรม

เป็นเลิศ.

จบสูตรที่ ๙

ขออุทิศกุศลให้สรรพสัตว์

ขออนุโมทนาค่ะ

การสงเคราะห์ทั้ง ๒ ข้อ หากมีโอกาสก็ควรเจริญ ผลที่ได้ จะขาดเกิน แล้วแต่กรรม.

ยินดีในกุศลจิตค่ะ