คำถาม ความรัก กับเมตตา

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

ความรัก เป็นความติดข้องยินดีพอใจ เป็นสภาพธรรมที่เป็นโลภะหรือตัณหา ซึ่งเป็นอกุศลธรรม ไม่ใช่กุศลธรรม ความรัก เป็นอกุศลธรรม และเป็นเหตุนำมาซึ่งความทุกข์ใจในภายหลังได้ เมื่อสิ่งที่ตนเองรักได้พลัดพรากจากไป ก็ทำให้เกิดความทุกข์ใจเพราะการพลัดพรากนั้น ความรักจึงเป็นสภาพธรรมคนละประเภทกันกับเมตตา

เมตตา เป็นสภาพธรรมที่เป็นความหวังดี ความเป็นมิตรเป็นเพื่อน ไม่หวังร้าย ไม่ประทุษร้าย ไม่ว่าจะพบใคร ก็เป็นมิตร นี้คือ ความเป็นจริงของสภาพธรรมที่ดีงาม ซึ่งไม่พ้นจากสภาพธรรมที่ดีงาม คือ กุศลจิต ที่ประกอบด้วย อโทสะ ความไม่โกรธ เป็นต้น เมตตา เป็นสภาพธรรมที่เป็นประโยชน์ในทุกที่ทุกสถาน การที่จะมีเมตตา มีได้ทุกขณะเลยในขณะที่ไม่โกรธหรือว่าไม่ขุ่นเคืองใจ เพราะฉะนั้น วันหนึ่งๆ ที่จะรู้ว่าตัวเองมีเมตตาเพิ่มขึ้นหรือไม่ ก็จะสังเกตได้ว่า ขณะใดที่โกรธคนอื่น ขณะนั้นไม่มีเมตตา ขณะใดที่ขุ่นเคืองใจ แม้เพียงเล็กน้อย ขณะนั้นก็ไม่มีเมตตาต่อคนอื่นแล้ว ถ้ารู้ตัวอย่างนี้ ความโกรธก็จะลดลง เมตตาก็จะเพิ่มขึ้นแทนความโกรธได้ ให้อภัยได้ทันที ใจไม่เป็นทุกข์ไม่มีความเดือดร้อนเลย

ดังนั้น ความเข้าใจที่ว่า ความรักไม่ใช่เมตตา เมตตาไม่ใช่ความรัก ความรักตรงกันข้ามกับเมตตาอย่างสิ้นเชิง จึงเป็นความเข้าใจที่ถูกต้องแล้ว ครับ

... ยินดีในกุศลของคุณ teezaboo และทุกๆ ท่านด้วยครับ ...

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาครับ