การพูดความจริง

ควรพูดตามหลักวาจาสุภาษิต ดังนี้

พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย ปัญจก-ฉักกนิบาต เล่ม ๓ - หน้าที่ 439

๘. วาจาสูตร

ว่าด้วยองค์แห่งวาจาสุภาษิต ๕ ประการ

[๑๙๘] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย วาจาประกอบด้วยองค์ ๕ ประการ เป็นวาจาสุภาษิต ไม่เป็นทุพภาษิต และเป็นวาจาไม่มีโทษ วิญญูชนไม่ติเตียนองค์ ๕ ประการเป็นไฉน? คือวาจานั้นย่อมเป็นวาจาที่กล่าวถูกกาล ๑ เป็นวาจาที่กล่าวเป็นสัจ ๑ เป็นวาจาที่กล่าวอ่อนหวาน ๑ เป็นวาจาที่กล่าวประกอบด้วยประโยชน์ ๑ เป็นวาจาที่กล่าวด้วยเมตตาจิต ๑

ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย วาจาประกอบด้วยองค์ ๕ ประการนี้แล เป็นวาจาสุภาษิต ไม่เป็นทุพภาษิต และเป็นวาจาไม่มีโทษ วิญญูชนไม่ติเตียน.

จบวาจาสูตรที่ ๘

ถ้าพูดตามหลักวาจาสุภาษิตนี้แล้ว ถ้าเขายังโกรธ ก็คงไปทำอะไรเขาไม่ได้

การพูดความจริงเป็นสิ่งทีดี ความจริงเป็นสิ่งที่ไม่ตาย แต่ต้องรู้จักกาลและประกอบด้วยประโยชน์ หรือไม่เป็นประโยชน์ ถ้าเราพูดความจริง เขาเป็นคนพาล เขาก็โกรธ ที่สำคัญ รักษาจิตของตัวเองให้เป็นกุศลค่ะ

ขออนุโมทนาค่ะ.

ประโยชน์คือ ให้เขาออกจากอกุศล โดยมุ่งประโยชน์เป็นสำคัญ แต่ก็ควรพิจารณา การพูดว่า ประกอบด้วยเมตตา และถูกกาลเวลาหรือไม่ครับ ขออนุโมทนา

สาธุ สาธุ สาธุ อนุโมทามิ

ขอบพระคุณเป็นอย่างยิ่งค่ะ

ยินดีในกุศลจิตของทุกท่านค่ะ