ความไม่รู้มืดยิ่งกว่ามืด

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

ความไม่รู้มืดยิ่งกว่ามืด เพราะทั้งๆ ที่สว่างก็ไม่รู้สิ่งที่ปรากฏตามความเป็นจริง เหมือนไม่สว่างเพราะยังไงก็ไม่รู้ความจริงนั้น เพราะฉะนั้นเราฟังเพื่อให้รู้ว่าอะไรถูก อะไรผิด อะไรจริง อะไรที่ยังไม่เข้าใจ

ถ้าไม่มีเห็น แค่หลับตาทุกอย่างไม่สว่างเลย ไม่ว่าได้กลิ่น ลิ้มรส จะทำอะไร วันนี้ทั้งวัน ทุกวันอะไรมาก ... มืดหรือสว่าง?? ต้องมืดมาก นั่นคือความเป็นจริงที่เริ่มเข้าใจ แต่มันไม่ได้ปรากฏจริงอย่างนั้น แสดงว่าปัญญาไม่สามารถที่จะถึงความจริง เพราะว่าขณะนี้เองเห็นเท่านั้นที่สว่าง ได้ยินนี่มืด

คิดตลอด ห้ามไม่ได้ เห็นแล้วก็คิด รวมกันแล้วทุกอย่างคิดทำโน่นทำนี่ก็คิด แต่ต้องเข้าใจให้ถูกต้องว่า คิดไม่ใช่เห็น ต้องมั่นคง

เดี๋ยวนี้เห็นกับได้ยินมันต่างกัน ต้องปลูกฝังความมั่นคงว่า มันต่างขณะ ต่างปัจจัย

ธาตุรู้ชินหูมาก แต่รู้ไหมว่าเดี๋ยวนี้เอง ... ไม่เคยขาดแต่อยู่ใกล้ชิดที่สุด แต่คิดมากจนไม่รู้ว่า เดี๋ยวนี้ขาดสิ่งนั้นไม่ได้เลยคือธาตุรู้ที่เป็นใหญ่เป็นประธานในการรู้

แม้แต่พูดว่ามีสภาพรู้ ก็ยังไม่เจอตัวสภาพรู้ เพราะฉะนั้นฟังอย่างละเอียดว่ามีไม่ใช่ไม่มี แต่ความไม่รู้มากมายมหาศาล ฟังแต่ชื่อธาตุรู้ที่กำลังเห็น แล้วจำต่อๆ กันมา เห็นเป็นธาตุรู้ เป็นสภาพรู้ เป็นจิต เป็นใหญ่ เป็นประธานในการรู้ พูดตามได้หมดเลย แต่ตัวมันอยู่ไหน? อยู่นี่ทุกขณะไม่ขาดเลยตั้งแต่เกิดจนตายแต่ไม่รู้เลย

กราบเท้าบูชาคุณท่านอาจารย์ด้วยความเคารพยิ่ง

ยินดีในความดีของทุกท่านค่ะ