เป็นของเราจริงหรือ?

ใครให้สิ่งดีๆ ชอบใช่ไหม? ทุกคนชอบมาก อาหารอร่อย เสียงเพราะ กลิ่นหอม ... คิดบ้างไหมทุกอย่างเพื่อละ? แต่ขณะนั้นกำลังติด ... พอใจ ... แล้วเมื่อไหร่จะถึงเวลาละได้?

ตลอดเวลาหาแต่สิ่งที่พอใจ ทรัพย์สมบัติมหาศาลนอกกายเป็นของเราจริงหรือ? ในเมื่อตา หู จมูก ลิ้น กายยังไม่ใช่ของเรา

ได้เข้าใจอย่างนี้เป็นประโยชน์สูงสุดไหม? เคารพในความจริงไหม? ไม่ไปเคารพอย่างอื่นเลย

ต้องละด้วยปัญญา ธรรมะเป็นเรื่องของการละโดยตลอด ขณะนั้นติดขัองก็ไม่รู้ถ้าเป็นอารมณ์ที่น่าพอใจ แต่ถ้าได้ศึกษาพระธรรม ศึกษาความเป็นจริงของสิ่งที่มีจริง อาศัยพระธรรมที่ทรงแสดง เป็นไปเพื่อการละความติดข้อง ละความไม่รู้ในสิ่งที่มีจริง ทั้งหมดเป็นธรรมะ ไม่ใช่เราละ

ถ้าไม่ได้ฟังพระธรรมจะเป็นปัจจัยให้ได้อบรมปัญญาไหม? ประโยชน์สูงสุดถ้ารู้ความจริงว่าทุกอย่างเป็นธรรมะ ไม่ใช่เรา เกิดเพราะปัจจัยปรุงแต่งและดับไป ถ้าไม่มีปัญญารู้ไม่ได้!!!

ธรรมะเพื่อละคืออย่างไร? พอได้ยินก็จะรีบละ แต่ยังไม่เห็นถึงความเข้าใจถูกที่เป็นทรัพย์อันประเสริฐว่าไม่ใช่เราที่จะไปรีบละ ติดทรัพย์ภายนอก แต่ไม่สนใจทรัพย์ภายในที่จะช่วยละ

โอวาทปาติโมกข์เป็นทรัพย์ที่ทำให้ไม่ตกไปในกิเลสอกุศล คือ ไม่ทำบาปอกุศลทั้งปวงแม้แต่น้อย (ละบาป ละกิเลสอกุศล) ยังกุศลให้ถึงพร้อม ทำใจให้บริสุทธิ์

รู้เพื่อละ ละความไม่รู้และความยึดถือสภาพธรรมะด้วยโลภะและทิฏฐิ ละความติดข้องและละความยึดถือความเห็นผิดให้หมดไป

ธรรมะเพื่อละคือ เพื่อรู้และละความไม่รู้และความติดข้อง

เชิญชม

ขอเชิญติดตามการสนทนาธรรมออนไลน์
เรื่อง " เป็นของเราจริงหรือ "

กับ คณะอาจารย์ มศพ.

วันจันทร์ที่ 17 มิถุนายน 2567
เวลา 10.00 - 11.30 น.

🟦Facebook​ : วิทยุออนไลน์​บ้านธัมมะ
www.facebook.com/share/v/3V6uMrTEh6HnkcQp/?mibextid=qi2Omg

🟦Facebook​ : ชมรมบ้านธัมมะ

🟥YouTube : มูลนิธิศึกษาและเผยแพร่พระพุทธศาสนา
www.youtube.com/live/EJJ3-obX_vY?si=TRC2go8Q-MxOTdyg