เข้าใจเรื่องของธรรมะกับเข้าใจตัวธรรมะ

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

จากประเด็นคำถามยังไม่ใช่เข้าใจตัวธรรม แต่เป็นการคิดตามเรื่องราวของธรรมที่เคยได้ยินได้ฟัง

จะเห็นได้ว่า ธรรมซึ่งเป็นสิ่งที่มีจริง ละเอียด ลึกซึ้งอย่างยิ่ง การเข้าถึงตัวธรรม จึงไม่ใช่ง่ายเลย แต่ก็สามารถค่อยๆ เข้าใจได้ ขอเพียงไม่ขาดการฟังพระธรรม ค่อยๆ สะสมความเข้าใจถูกเห็นถูกไปทีละเล็กทีละน้อย ถ้าความเข้าใจตั้งแต่ต้นไม่มี ก็ไม่มีทางที่ปัญญาในขั้นต่อๆ ไป จะเกิดขึ้นได้เลย การศึกษาเรื่องราวของธรรม ที่เป็นไปเพื่อเข้าใจตัวธรรม นั่นย่อมเป็นประโยชน์

ขอเชิญอ่านข้อความบางตอนจากคำบรรยายของท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ดังนี้

ถ้าศึกษาเรื่องราวของธรรม โดยไม่รู้ว่าธรรมอยู่ที่ไหน ก็จะไม่เจอธรรมเลย เพราะว่าเป็นการรู้เรื่องราวเท่านั้น ... แต่ถ้าเข้าใจว่าสภาพธรรมมีอยู่ เกิดปรากฏทุกขณะ ในชีวิตไม่ขาดธรรมเลย ขณะที่เกิดก็เป็นธรรมที่เกิด ขณะเห็นก็เป็นธรรมะที่เห็น ขณะคิดก็เป็นธรรมที่คิด ก็จะเข้าใจได้ว่าการศึกษาธรรมนั้น ไม่ใช่เพียงศึกษาเรื่องราวที่มีปรากฏในหนังสือ ในตำรา แต่เป็นการศึกษาเพื่อเข้าใจในลักษณะของสภาพธรรมเดี๋ยวนี้ซึ่งเป็นธรรม แต่อวิชชาไม่สามารถที่จะรู้ได้ อวิชชาไม่สามารถจะเข้าใจได้เลยเพราะว่าอวิชชา เป็นสภาพธรรมที่มีจริง เป็นอกุศล เมื่อเกิดขึ้นก็ทำให้ไม่เห็นความจริงของสิ่งที่ปรากฏ ที่ไม่ใช่สัตว์ บุคคล ตัวตน เพราะฉะนั้น เวลาที่ศึกษาธรรมต้องเข้าใจด้วยว่าศึกษาเพื่ออะไร เพื่อเข้าใจธรรมะตัวจริงๆ ซึ่งเป็นชีวิตตั้งแต่เกิดจนตายทุกขณะๆ สามารถที่จะเข้าใจได้

... ยินดีในกุศลของคุณ Kuat639 และ ทุกๆ ท่านด้วยครับ ...

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาครับ