ระดับของความผูกพัน
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
สภาพธรรมะแม้จะเป็นประเภทเดียวกัน ก็ยังมีระดับที่ต่างกันไปในแต่ละขณะตามกำลัง เช่น โลภะความผูกพันก็มีทั้งขณะที่มีกำลังมากและขณะที่กำลังน้อย จึงทำให้เห็นในความเป็นอนัตตาของสภาพธรรมะยิ่งขึ้น
จากการสนทนาเรื่องปฎิบัติธรรมที่ มศพ. 1 มิ.ย. 57
บุคคลใดบุคคลหนึ่งที่ปรากฏโดยที่ไม่ได้มีความรู้สึกแห่งความผูกพัน มันก็เหมือนกับเราเห็นสิ่งหนึ่งสิ่งใด เหมือนมองภาพภาพหนึ่งแล้วก็ผ่านไป แต่ถ้าบุคคลนั้นมีความเกี่ยวพันกับเรา เช่นเป็นคุณแม่ ความผูกพันหรือความยึดถืออันนี้จะเหนียวแน่นเป็นสภาพจิตคนละอย่างกัน
แต่ละหนึ่งขณะจิตไม่กลับมาอีกเลย ... แต่ถ้ารู้จริงๆ นะคะถึงความละเอียดอย่างยิ่งของธรรมะ แม้แต่ระดับของความผูกพันแต่ละขณะก็ต่างกัน
แต่ถ้าจะพิจารณาโดยละเอียดอย่างคิดถึงคุณแม่เนี่ย แต่ละครั้งระดับหรือความผูกพันต่างกันทุกขณะไม่ซ้ำกันเลย จะเอาอะไรมาชั่งมาวัดไหม? แต่ว่าขณะนั้นจะรู้ได้
ไม่ได้เห็นภาพก็คิดได้ ... ก็คิดด้วยความผูกพัน ในขณะที่คิดก็ยังต่างกันทุกขณะที่คิด ไม่มีซ้ำกันเลยซักขณะเดียว ... ยิ่งเห็นความไม่ใช่ใคร ไม่ใช่ของใคร ไม่อยู่ในอำนาจบังคับบัญชาของใคร เพียงหนึ่งขณะซึ่งมีปัจจัยเกิดแล้วดับ แล้วอีกขณะหนึ่งก็ต่างกันไปๆ ๆ ไม่ซ้ำกันเลย
สิ่งที่ปรากฏทางตาดับไหม? แล้วก็แม้แต่การเห็นก็ดับด้วย เพราะฉะนั้นสิ่งที่ปรากฏทางตากับการเห็นใหม่ต่างกับเก่าไหม??
แม้นจิตหนึ่งขณะที่เกิดขึ้น ทั้งความผูกพันความยึดมั่นก็เกิดเพียงหนึ่งขณะก็หมดไป และก็ไม่หวนกลับมาอีก
คิดถึงคุณแม่ตอนไม่ง่วงกับคิดถึงคุณแม่ตอนง่วงเนี่ยต่างกันมั้ยคะ? คนละขณะแตกต่างกันไหมล่ะ? คิดถึงโลภะผูกพัน คิดถึงคุณแม่ตอนไม่ง่วงสมัยโน้นสนุกสนานไปเที่ยวไหนอะไรๆ ก็ตามแต่ แล้วตอนง่วงและคิดถึงคุณแม่จะเหมือนกันไหมกับตอนไม่ง่วง??
ความคิดถึงคุณแม่ตอนง่วงกับตอนไม่ง่วงเนี่ย แม้แต่ความคิดถึงนั้นต่างกันไหม??
หมายถึงว่าต่างกันทั้งต่างกันโดยขณะและก็ต่างกันโดยกำลังของโลภะ ... ค่ะ ... แล้วโดยความผูกพันกำลังไม่ง่วงจะต่างจากตอนกำลังง่วงใช่ไหม?? ... ต้องต่าง ... ขณะจิตก็คนละขณะ ... ถูกต้อง ... ไม่ซ้ำกันเลยด้วย เพราะว่าขณะง่วงกับขณะคิดถึงคุณแม่ก็คนละขณะ
แต่คิดถึงกำลังง่วงได้ไหมหรือกำลังง่วงห้ามคิด?? อย่างโลภะที่ประกอบด้วยถีนะมิทธะ ถ้าตามหลักการเนี่ยคือมีกำลังอ่อนค่ะ แม้แต่กับพระพุทธคุณตอนไม่ง่วงกับตอนง่วงเหมือนกันไหม???
เชิญชม ...
กราบเท้าบูชาคุณท่านอาจารย์ด้วยความเคารพยิ่ง
ยินดีในกุศลวิริยะของอ.อรรณพ หอมจันทร์
