ให้ทานเพื่อประโยชน์ของผู้รับ

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

การพูดโกหกเป็นอกุศลกรรมของผู้พูด เป็นการสะสมเหตุใหม่ที่ไม่ดี สะสมความเป็นผู้ไม่ตรง ส่วนการช่วยเหลือเกื้อกูลมีการให้เงินแก่ผู้ยากไร้คนนั้น นั่น ย่อมเป็นกุศลของผู้ช่วยเหลือ แม้ว่าผู้รับจะมีความประพฤติอย่างไร ก็ใช่สิ่งที่จะมาขัดขวางการช่วยเหลือของผู้มีความตั้งใจที่จะช่วยเหลือได้เลย สำหรับการได้รับเงินของคนยากไร้คนนั้น ต้องมาจากเหตุที่ดีคือ กุศลกรรมที่เขาเคยได้กระทำมาแล้วในอดีต ไม่ใช่เพราะการโกหก เพราะเหตุว่าสังสารวัฏฏ์ยาวนานมากแต่ละคนก็เคยเกิดมาแล้วนับชาติไม่ถ้วน ทำกรรมมาแล้วมาก ทั้งกุศลกรรม และ อกุศลกรรม เมื่อเหตุปัจจัยพร้อม จึงทำให้ผลเกิดขึ้น ตามควรแก่เหตุ โดยไม่ปะปนกันเลย กล่าวคือ กุศลกรรม ย่อมทำให้เกิดผลที่ดีที่น่าปรารถนาน่าใคร่น่าพอใจ ในทางตรงกันข้าม อกุศลกรรมย่อมทำให้ได้รับผลที่ไม่ดี ไม่น่าปรารถนาไม่น่าใคร่ไม่น่าพอใจ โดยไม่มีใครทำให้เลย

แต่ถ้าโกหกว่าจะขอเงินไปบวช ผู้ที่ได้เข้าใจความจริงตามพระธรรมที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดง ฟังแล้วย่อมรู้เลยว่าไม่ตรง และจะไม่สนับสนุนอย่างแน่นอน เพราะการบวชเป็นการสละกิเลส สละทรัพย์สินเงินทอง ไม่ใช่การเก็บสะสมเงินทอง ไม่ใช่การใช้จ่ายเงินทองแต่อย่างใด เมื่อเป็นเช่นนี้ ผู้ช่วยเหลือก็สามารถช่วยเหลือได้ โดยที่ไม่ให้เขาไปทำในสิ่งที่ผิด อาจจะบอกว่าเงินนี้ให้ไว้สำหรับใช้จ่ายเป็นค่าอาหารในชีวิตประจำวัน เป็นต้น ผู้ช่วยเหลือเกื้อกูลย่อมไม่มีโทษเลย เพราะเหตุว่าโทษย่อมมีแก่ผู้ทำอกุศลกรรมเท่านั้น ครับ

... ยินดีในกุศลของคุณณัฐวรรณ อาจารย์ฉัตรชัย และทุกๆ ท่านด้วยครับ ...

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาอ. คำปั่น

ยินดีในกุศลจิตของอ.ฉัตรชัยและทุกท่านค่ะ

การพูดโกหกเป็นอกุศลกรรมของผู้พูด เป็นการสะสมเหตุใหม่ที่ไม่ดี สะสมความเป็นผู้ไม่ตรง ส่วนการช่วยเหลือเกื้อกูลมีการให้เงินแก่ผู้ยากไร้คนนั้น นั่น ย่อมเป็นกุศลของผู้ช่วยเหลือ

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาครับ

ขอบพระคุณและอนุโมทนาในธรรมทานของคุณณัฐวรรณ อาจารย์คำปั่น และทุกๆ ท่านด้วยครับ

ยินดีในกุศลจิตค่ะ