สมุทัยควรละ

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

ต้องเป็นคนตรงอย่างมากตามความเป็นจริง ต้องเห็นความลึกซึ้งอย่างยิ่งของแต่ละคำของพระพุทธเจ้าผู้ทรงตรัสรู้

ติดข้องมาแสนนาน ติดแน่นๆ ๆ จะเอาออกได้ไหม?

โลภะความติดข้องสละยากจริงๆ ติดแน่นจริงๆ สะสมมาในทุกเรื่อง แม้มีเหตุให้ได้พบพระธรรม แต่สะสมความอยากมามากมาย ได้ยินคำนี้ก็อยากรู้บ้าง อยากละโลภะก็หาหนทางต่างๆ บ้าง ก็เป็นความเนิ่นช้า ความอยากที่สะสมมาแสนนาน ก็มาอยากในเรื่องของพระธรรม ทำให้ปิดบังความจริงของสิ่งที่กำลังเป็นจริงเดี๋ยวนี้ แล้วจะรู้ความจริงได้อย่างไร ทั้งๆ ที่มีจริงทุกวันๆ ต้องเห็นความลึกซึ้งก่อนจึงจะค่อยๆ ละความอยากได้

กำลังเห็นอยากเห็นไหม? อยากได้ยินไหม? อยากจำได้ไหม? นั่นแหละอยากไปหมดก็ไม่รู้ ถ้าไม่รู้อย่างนี้จะรู้จักพระพุทธเจ้าไหม? กว่าจะทรงตรัสรู้ สะสมพระบารมีมาเท่าไหร่? ต้องมากกว่าความอยากจึงทรงตรัสรู้ได้

ความลึกซึ้งของความอยาก ซึ่งเป็นอริยสัจที่สอง สมุทัยควรละคืออย่างไร? มีทางเดียวคือรู้ความจริง!!

โลภะมีหลายชื่อเช่นสริตา สิเนหา แต่ลักษณะอาการเปลี่ยนไม่ได้ ลักษณะธรรมะปรากฏไม่ใช่ชื่อปรากฏ!! แต่ต้องอาศัยชื่อเพื่อเข้าใจความหมายตามภาษานั้นๆ เพราะฉะนั้นติดไปหมดตั้งแต่นิดหน่อยจนมากมาย

ความอยากรู้กับเห็นประโยชน์ในคำนั้น ... ถ้าเห็นประโยชน์ก็ ไตร่ตรอง สิคะ!!! ไตร่ตรองให้เห็นความลึกซึ้ง

สนทนาปัญหาธรรม
โดย อาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์
และคณะอาจารย์ มศพ.

วันอังคารที่ 16 ตุลาคม 2567
เวลา 10.00 - 11.30 น.

Facebook​ Page : วิทยุออนไลน์​บ้านธัมมะ www.facebook.com/share/v/1FaxZapi3z3U6qde/?mibextid=Le6z7H

Facebook Group : ชมรมบ้านธัมมะ www.facebook.com/share/v/ksSR48K7ETDKGdya/?mibextid=Le6z7H

Youtube : มูลนิธิศึกษาและเผยแพร่พระพุทธศาสนา www.youtube.com/live/sCDTqg8auwQ?si=xmvaAYDhqN28YtDO

กราบเท้าบูชาคุณท่านอาจารย์ด้วยความเคารพยิ่ง