งามที่ได้รู้ความจริง

ฟังคำของพระพุทธเจ้าแล้วจะรู้ว่าพระองค์ตรัสถึงทุกอย่างที่มีจริงๆ แล้วเราก็ลืม มีทุกอย่างที่ได้ฟังแม้เดี๋ยวนี้ขณะนี้ก็มีทุกอย่างที่กำลังฟังเช่นมีเห็น มีคิด มีจำ แต่กว่าจะรู้ว่าขณะนั้นเป็นธรรมะอะไรตามที่ได้ฟังก็ต้องอาศัยการเวลา เพราะเหตุว่าคุ้นเคยต่อการที่จะไม่คิดถึงธรรมะ แม้กำลังโกรธเป็นธรรมะ แม้กำลังสนุกสนานรื่นเริงก็เป็นธรรมะ ทั้งวันไม่ได้คิดจนกว่าเมื่อไหร่ฟังแล้วมั่นคง ... ไม่ใช่อยากจะคิด เตรียมจะคิด แต่เกิดคิดเหมือนกับเกิดเห็น เดี๋ยวนี้เกิดสุข เดี๋ยวนี้เกิดทุกข์ เดี๋ยวนี้เกิดทุกอย่างตามเหตุตามปัจจัย เพราะฉะนั้น ให้รู้ว่าทรงแสดงความจริงทั้งหมดที่มีในชีวิต อยู่ที่ว่าเป็นปัจจัยจะให้รู้ความจริงในขณะนั้นเมื่อไหร่บังคับบัญชาไม่ได้เพราะเหตุว่าเป็นอนัตตา แต่ปัญญาไม่รู้อื่น รู้สิ่งที่มีเดี๋ยวนี้และมีทั้งวันทั้งชาติ

เมื่อรู้ความจริงว่าไกลแสนไกลจากความไม่จริง หลงเข้าใจว่าสิ่งนั้นงามเพราะไม่รู้ความจริง ปัญญาจึงกล้าพูดความจริง เพราะความจริงงามเมื่อเข้าใจถูกต้องนั่นเอง

... คำจริง กล้าพูดไหม แล้วถ้าคำจริงนั้นเป็นประโยชน์ จะพูดไหม ก็ตรงใช่ไหม "แกล้วกล้า" ต้องรู้ความจริงและมั่นคงในประโยชน์ที่รู้ความจริง และก็เห็นว่าประโยชน์ไม่ใช่มีเฉพาะคนเดียว เราเท่านั้น ถ้ามิเช่นนั้นจะได้ฟังคำของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าไหม ถ้าพระองค์ตรัสรู้แล้วไม่ทรงแสดงธรรม ...

แนะนำหนังสือ บารมีในชีวิตประจำวัน

ความอดทน เป็นเครื่องประดับของนักปราชญ์