เบาเพราะเข้าใจว่าไม่มีเรา

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

ข้อความบางส่วนจากสนทนาธรรมวันพฤหัสฯกับอาจารย์อรรณพ หอมจันทร์

กิเลสที่มีกำลังแรงเกิดได้เพราะว่าเกิดขึ้นบ่อยๆ เนืองๆ ฉันใด ปัญญาที่คมกล้า ถ้าไม่เกิดขึ้นทีละเล็กทีละน้อย จนกระทั่งมีกำลังแล้ว จะเป็นปัญญาที่คมกล้าได้อย่างไร (ปันธรรม-ปัญญ์ธรรม 589)

เบาที่รู้ว่ากิเลสหนาปัญญาน้อย ธรรมะเข้าใจแล้วก็เบา เพราะรู้ว่าทำอะไรไม่ได้ แต่เป็นกิจของปัญญาเกิดขึ้นทำกิจเข้าใจ

เบาเพราะเข้าใจว่าไม่มีเรา แต่หนักเพราะมีความเป็นเราที่จะไปทำหมดทุกเรื่อง เพราะไม่รู้ว่าไม่มีเรา

ตอนอยากไม่เบา แต่ความอยากก็เกิดขึ้นทำให้ไม่เบา เพราะอยากไปหมดแต่ก็ยังยินดีจะแบก ... ยินดีที่จะมีภาระเป็นขันธภาระ

ชอบสร้างภาระไหม? อยากมีภาระไหม? เช่นมีบ้านหลังใหญ่ (ต้องทำความสะอาดมากมาย) ลูกหลานเยอะแยะ (ทะเลาะกัน) อยากไม่เบา ... อยากหนักใช่ไหม? วันๆ หาภาระ หาของหนักตลอดเวลาทุกวันๆ หนักขึ้นทุกวันๆ เช่นซื้อเสื้อผ้าข้าวของเต็มบ้านไม่รู้จะเอาไปไว้ที่ไหน แค่จะเอาไปทิ้งก็เหนื่อยแล้ว

ฟังธรรมะแล้วไม่เข้าใจทำอย่างไรจะเข้าใจ ... ทำอย่างไรจะเบา? ต้องเริ่มใหม่จากคำว่า ตั้งต้นแล้ว ตั้งต้นอีก ... ปรารภแล้ว ปรารภอีก ว่าเป็นธรรมะไม่ใช่ตัวตน ไม่ใช่เรา ยากที่จะฟังให้ลึกว่าเป็นธรรมะไม่ใช่เรา

ปัญญาเพิ่มขึ้นๆ โลภะค่อยๆ เบา

สนทนา
กับ อาจารย์อรรณพ หอมจันทร์

วันพฤหัสบดีที่ 14 พฤศจิกายน 2567
เวลา 17.00 - 18.30 น.

Facebook​ : DhammahomeRadio www.facebook.com/share/v/1922hwe77C/?mibextid=Le6z7H

Youtube : มูลนิธิศึกษาและเผยแพร่พระพุทธศาสนา
www.youtube.com/live/R0_b0Tuh-7c?si=KKQUUWOU7OITNW7v

กราบเท้าบูชาคุณท่านอาจารย์ด้วยความเคารพยิ่ง