มันคืออะไรจึงไม่ใช่เรา
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
มันเป็นเรา จนกว่า ... มันจะหมดความเป็นเรา อยู่ดีๆ มันหมดไม่ได้ แต่ต้องรู้ว่ามันคืออะไรจึงไม่ใช่เรา
ต้องรู้ว่ากว่าจะรู้ความจริง ไม่ใช่เราเลยที่จะรู้ ต้องเป็นความเข้าใจถูกทีละนิดทีละน้อยและไม่เลือก เพราะว่าทั้งหมดไม่เข้าใจ แล้วจะไปเลือกได้ยังไง
ไม่ต้องสงสัยอะไรเลย ไม่รู้ทั้งนั้นรอบบ้านนี้ อะไรก็ได้ค่อยๆ เข้าใจอันนี้ โยงไปถึงเข้าใจอย่างอื่น ... เป็นธรรมดาที่ไม่รู้ความจริง
คิดเอาว่าเห็นเป็นเพียงแค่เห็น แต่เห็นเป็นธาตุรู้ ... ตรงนี้สิ ... ที่ยาก
เห็นความลึกซึ้งคือละ และไม่เข้าใจขึ้นจะลึกซึ้งไม่ได้ ไม่พ้นการฟัง ไตร่ตรองและละความไม่รู้ ที่เราจะบอกว่าเรารู้ขึ้นเพราะเราละความไม่รู้ขึ้น ความเข้าใจนั้นละความไม่รู้ความไม่เข้าใจ ... ยากมากให้รู้ไว้ ... คิดว่าง่ายๆ
เราก็เผิน เพราะไม่รู้ว่า ไม่รู้น่ะไม่ดี ... เห็นมั้ยคะ ... เราดี.. ไม่ต้องอะไร ... จากไม่ดีมาเป็นเราดี แต่หารู้ไม่ว่าที่ไม่รู้ว่าไม่ใช่เราน่ะมันไม่ดี ... จะเป็นคนดีตอนไหนล่ะ? มันละเอียดมากที่ต้องไตร่ตรอง ฟังแล้วต้องไตร่ตรองนั่นแหละเข้าใจแล้วว่าธรรมะมันอย่างนี้ ... มันจะไปหวัง มันจะไปคิด ไม่ได้หรอกเพราะเราไม่ใช่พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ... คิดยังไงอยู่ก้นบึ้งลึกมาก ... ข้างบนมีอะไร จะคิดยังไงก็ไม่มีทางรู้
สนทนาธรรมที่บ้านซอยพัฒนาเวศม์บ่าย 23/10/67
กราบเท้าบูชาคุณท่านอาจารย์ด้วยความเคารพยิ่ง
คิดอย่างไหน จึงเข้าใจ สิ่งที่ได้ฟังแล้ว
กว่าจะได้ตรัสรู้ พระสัมมาสัมพุทธเจ้าต้องบำเพ็ญพระบารมีเท่าไหร่ ชาติเดียวไม่พอ แสนโกฏกัป เพราะฉะนั้นได้พบความจริงประเสริฐที่สุดในสังสารวัฏ จะยาก จะลึก จะละเอียดก็ยังมีคำที่ทำให้สามารถเข้าใจได้ ... มีจริงๆ ... ถูกต้อง ... เห็นกับสิ่งที่ถูกเห็นไม่ใช่อย่างเดียวกัน แล้วมันจะมาปรากฏพร้อมกันหมดแบบนี้ได้ยังไง?! มันก็เตลิดเปิดเปิงไปตามเรื่องตามราว ... เพราะฉะนั้นจะเป็นคนดีแต่ไม่รู้อะไร ... ไม่รู้ว่าที่ไม่รู้น่ะมันไม่ดี
ถ้าจะรู้เป็นคนดีโดยไม่รู้อะไร ก็ไม่มีทางดีจริงได้เพราะว่าไม่รู้ ... คิดว่าดีแล้วเพราะไม่รู้ว่าไม่รู้ ถ้าฟังแล้วไม่รู้ฟังแล้วไม่ไตร่ตรอง ... ก็หมดทาง!! ฟังแล้วไม่มั่นคง ... ก็หมดทาง!! ฟังแล้วไม่มีความเพียรที่จะรู้ความจริง ... ก็หมดทาง!! เพราะฉะนั้นบารมี 10 ถึงได้จำเป็น ... ขาดไม่ได้!!
ปัญญาเท่านั้นที่จะช่วยทุกอย่าง ตัดได้ทุกอย่างที่มันไร้ประโยชน์ทิ้งไปๆ
ถ้าไม่มีอะไรปรากฏ ไม่มีโลก!! เพราะฉะนั้นแหล่งมันไม่ไกล ... ใกล้ที่สุดเลยแต่มันออกไปเป็นไกลมากเยอะแยะหมด มาจากไหนถ้าไม่ใช่ตรงนี้ ... ถ้าตาไม่อยู่นี่ หูไม่อยู่นี่ จิตใจไม่อยู่ตรงนี้ ... โลกมันจะมีตรงไหน?! เห็นไหมว่าความไม่รู้นี่มันมากมายมหาศาล ... นี่แค่ไม่กี่คำในพระไตรปิฎก 45 พรรษากี่คำ? เช้า สาย บ่าย ค่ำ ดึก!!
เราก็ไม่รู้ว่ามันอยู่ตรงนี้เอง กว่ามันจะไม่ไปไหน มันอยู่ตรงนี้ เพราะเห็นมันก็อยู่ตรงนี้ แต่มันนึกไปถึงโน่นนี่นั่นแล้ว ... เต็มไปหมดไม่ใช่ตรงนี้ทั้งนั้นเลย แล้วที่ปิดบังไว้มันมืดมาก ... มหาศาลด้วย ... ไม่ใช่นิดๆ เลย กว่าจะแตะมันให้หลุดออกไปๆ จนหมดเกลี้ยง จนกว่าจะปรากฏดีกับปัญญา ... อย่างเดียวเท่านั้น ตราบใดที่ไม่เข้าใจจะดีไม่ได้ ... ลวงไปโน่นไปนี่ เพราะฉะนั้นธรรมะต้องเข้าใจ!!!
ณ กาลครั้งหนึ่ง "สนทนาธรรมที่ บ้าน ซ.พัฒเวศม์"
วันพุธ ๒๓ ต.ค. ๖๗ (ช่วงบ่าย)
🔵FB : ชมรมบ้านธัมมะ www.facebook.com/share/v/1CYPBk1Jhz/?mibextid=A7sQZp
🔴พอดแคสท์ บ้านธัมมะ : youtu.be/4EacJs5u0Gw?si=LnD2mj6-6hGedgx6
ยินดีในความดีของทุกท่านค่ะ
